26,604
edits
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 4: | Line 4: | ||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
સં. 1967ના [ઈ.સ. 1910ના] અષાઢની અંધારી બારશની અધરાતે આ વાત બની ગઈ છે. | સં. 1967ના [ઈ.સ. 1910ના] અષાઢની અંધારી બારશની અધરાતે આ વાત બની ગઈ છે. બારાડી <ref>જામનગર અને દ્વારકા વચ્ચેનો જામનગર તાબાનો પ્રદેશ.</ref> તાલુકાનો કોઈ પણ તુંબેલ ચારણ જ્યારે ભેટી જાય છે ત્યારે જેઠા મોવડ અને કરમાબાઈની વાત ઉચ્ચારતાં વાર જ ડોકું ધુણાવીને ધીરી, મીઠી હલકે એ ગાવા લાગે છે : | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
<poem> | <poem> | ||
Line 84: | Line 84: | ||
'''કોઈ પોતાના પિયુથી દુર્મતિ રાખે,''' | '''કોઈ પોતાના પિયુથી દુર્મતિ રાખે,''' | ||
'''કોટિકલપ કુંભીપાકમાં રાખશે,''' | '''કોટિકલપ કુંભીપાકમાં રાખશે,''' | ||
''' | '''પછે <ref>પોતાના પતિથી ઠગાઈ રમનાર સ્ત્રીને પ્રભુ મોટા માણસના ઘરમાં અવતાર દેશે, એટલે કે સ્ત્રી ત્યાં બાળલગ્ન અને ફરજિયાત વૈધવ્યથી દુ:ખી થશે</ref> ઊંચ ઘેર અવતાર દેશે રે. — એ હાલો હાલોઢ્ઢ''' | ||
'''જેઠો મોવડ કે’ એ મેં સાંભળ્યું,''' | '''જેઠો મોવડ કે’ એ મેં સાંભળ્યું,''' | ||
'''નવ નવ વરસે લગન લેશે રે,''' | '''નવ નવ વરસે લગન લેશે રે,''' | ||
Line 188: | Line 188: | ||
</center> | </center> | ||
</Poem> | </Poem> | ||
{{Poem2Open}} | |||
જઠા મોવડના ભાઈએ આ દેવાણંદ ભગ ે તને એક ભેંસ દાનમાં આપવા માંડી. | |||
ભગતે કહ્યું : “હં | |||
ુતો કાળું દાન લેતો નથી. પણ જઠાની કાંઈક યાદગીરી રહે ે | |||
તેવું પુણ્ય કરો.” | |||
----------------------------------------------- | |||
{{Poem2Close}} |
edits