કમલ વોરાનાં કાવ્યો: Difference between revisions

No edit summary
()
Line 2,008: Line 2,008:
ફોલી રહ્યું
ફોલી રહ્યું
એકધારું
એકધારું
</poem>
== ટ્રેન ==
<poem>
ઘન ઘેરાં...
{{Space}}વનોનાં વન
{{Space}}નિઃસીમ
{{Space}}ખડક જળ અંધાર તળે
{{Space}}{{Space}}પ્રસુપ્ત નિબિડ વન
{{Space}}નિઃસ્તબ્ધ
{{Space}}નિષ્કંપ તિમિર વન
{{Space}}ને વનમાં
{{Space}}ક્યાંક
{{Space}}...મણિધર...
સરે નક્ષત્રો ને અવ અખિલ બહ્માંડ સરકે
સરે તારા સંગે સકલ નભ પ્ડાડો હલબલે
હવા કંપે વૃક્ષો ખડગ ચમકારે સળવળે
સરે ત્યાં તો સામા તુમુલ ચકરાવે ઝબકતાં
ધસે ઝંઝાવાતે વન વિકલ ગાજે હચમચે
અને ભીંસ્યાં એના ગુપિત ઉઘડ્યે જાય હળવે
વિખેરાતાં પર્ણો સતપત પ્રવેગે ખડખડે
ખડડ ખડ ખડાટ
અથડાતાં અંધારામાં ફફડી ઊઠતાં પંખી પ્રકાશોમાં
અલપ ઝબકી ઝલપ પ્રલંબતો સળવળ સ્નિગ્ધ આકાર
ને ફૂંફ ફૂંફ ફૂંફાડે જાય ટ્રેન
ગુફાપર ઝળહળ ફણા પછાડે મણિધર...
ભીતર અગનબળે ઊડે
તેજતણખતા ભાલા
સામા ટકરાતા ઊતરી જાય સોંસરા વીજ વીંઝતા પાટા
વેરાય વેગભેર વહી જતાં વૃક્ષોમાં ચમકારા
ઊંડે
કાળમીંઢ પાષાણો તળે
ચકમક વરાળ સરકે કોરે પ્રસરે ઝમે
ઝરમર ઝીણાં બુંદ ઝરે
પવન પથ્થર જળ જંગલ ઘૂમે વમળવળે વીંટળાઈ
ને ફૂંફાડે જાય ટ્રેન
ક્યાંક ભૂરું ધુમ્મસ અજવાળું છટકતું
પડછાય ફંગોળાતું ફેંકાતું જાય
ને કાળા ડાંસ તપ્ત તીણા વિષન્હોર
ઘૂરકતા ભૂરાંટે પીંખે કચડી નાખે
સમુદ્રજળના વળ પર વળ વીંટળાતા જાય
ખડક સમુદ્રના થર પર થર વિખરાતા જાય
ઝોલે ચડ્યો શ્વાસોચ્છ્વાસ
ખડડ ખડ ખડાટ ખડડ ખડ ખટાડ ખડડ ખડ ખડાટ
ને
સરે ઘેરાં ઘેરાં તિમિર ઘનમાં ટ્રેન સરકે
...
અને એકાએક ગતિ લથડતી
{{Space}}{{Space}} જાય સધળી
બત્તીઓ પૈડાંઓ અરવ કિચુડાટો
મ્યાન ખડગ બુઝાતા છેલ્લેરા ઝબકારા પર્ણ
પડી પાટાઓને સજ્જડ વળગી ટ્રે
{{Space}}{{Space}} ન અટકી
ધસે પાષાણો
ધસે પાષાણો તૂટે
ધસે પાષાણો તૂટ અવિરત તાં
{{Space}}{{Space}} તિમિર દરિયા વાંભ ઊછળે
જિહ્વા જ્વાળા કે શતસહસ્ર
અચેત
અચેત પડી
અચેત પડ્યું રહે ગહન તળિયે
અચેત પડ્યું રહે ગહન તળિયે એક તણખું
નીરવ ઘન સમુદ્ર તળિયે એક તણખું
</poem>
== કાગડો ==
<poem>
પૂર્વની બારી પર
કાગડો
પાંખો પસારી બેસે
કે
કાચ પર બેઠો સૂર્ય
અલોપ...
કર્કશ કાળો અવાજ કરતો
ચાંચ પછાડે
ત્યાં તો
ટુક્ડા થઈને કાચ તૂટે
ભીંતો ધ્રૂજે
મજાગરાં હચમચી જાય
ઉષ્ણ બાફની
તીણી સેરો છૂટે
ઘૂરકતી ચાંચમાંથી
રક્તનીતરતા ભાલા ઊડે
વીંઝાતા સોંસરવા વીંધી નાખે
ચારે બાજુ
કિકિયારી કરતા ઓળા લપકે
ભીંતને છતને લપેટાઈને ઊભા
ખૂણેખાંચરે લપાઈ ગયેલા
તડકાને
ભીંસી રહેંસી પીંખી નાખે
હવા ગૂંગળાતી ફરે
ક્રોં ક્રોં કરતો
ચાંચ વીંઝતો પાંખ વીંઝતો
કાગડો ઊડે
ને
એક પીંછું ખરે
અડધું સોનેરી અડધું કાળું
કાગડાનું પીંછું
અડધું સોનેરી અડધું
કાળું
એક કાગડાનું પીછું
અડધું સોનેરી
અડધું
કાળું
</poem>
== સાતતાળી રમતાં ==
<poem>
સાતતાળી રમતાં
કોઈ
સાતમી તાળી આપ્યા વિના
દોડી જાય
એમ તમે
આ કઈ દ્વિધામાં મૂકી ગયા મને?
કોઈ પંખીનો વેરાયેલો સ્વર
તમે આંગળીઓને અડકી
લોહીમાં વહેતો મૂકી દીધો
એમાંથી પડઘાતાં ગીતોના ટહુકાઓ હવે
દિશાહીન પવનની જેમ રખડ્યા કરે છે
પીંછાંના હૂંફાળા જંગલની શોધમાં
પર્ણો જેમ ખરી ન શકતા વૃક્ષ જેવો હું
હજુ પણ વિચારું છું
સાવ એક જ તાળીનું અંતર આપણી વચ્ચે...
</poem>
== કમલ વોરાના કાવ્યસંગ્રહ : ==
<poem>
અરવ (૧૯૯૧), સાહચર્ય પ્રકાશન, મુંબઈ, મે ૧૯૯૧
અનેકએક (૨૦૧૨), ક્ષિતિજ સંશોધન પ્રકાશન કેન્દ્ર, મુંબઈ, ૨૦૧૨
વૃદ્ધશતક (૨૦૧૫), ક્ષિતિજ સંશોધન પ્રકાશન કેન્દ્ર, મુંબઈ, ૨૦૧૫
</poem>
</poem>
<br>
<br>
<center>&#9724;</center>
<center>&#9724;</center>
<br>
<br>
26,604

edits