કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – ન્હાનાલાલ/૩૧. ગુજરાત: Difference between revisions

કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – ન્હાનાલાલ/૩૧. ગુજરાત (view source)

Revision as of 10:29, 13 June 2022

6,330 bytes added , 10:29, 13 June 2022

no edit summary

KhyatiJoshi

26,604

edits

@@ Line 1: / Line 1: @@
 {{SetTitle}}
-{{Heading|૩૧. ગુજરાત|}}
+{{Heading|૩૧. ગુજરાત|<br>(એક ઐતિહાસિક કાવ્ય)}}
+<poem>
+ધન્ય હો ! ધન્ય જ પુણ્યપ્રદેશ !
+આપણો ગુણિયલ ગુર્જર દેશ;
+કૃષ્ણચંદ્રની કૌમુદીઊજળો,
+કીધ પ્રભુએ  ય સ્વદેશ :
+આપણો ગુણિયલ ગુર્જર દેશ.
+આર્યનું સાગરતીર્થ પુરાણ,
+તપોવન ભૃગુવસિષ્ઠના ભાણ;
+ગીતાના ગાનાર મહારાજ
+પાર્થના સારથિનાં જ્ય્હાં રાજ્ય :
+ગ્રીસરોમથી ય જૂનાં,
+કુરુપાંડવથી યે પ્રાચીન,
+સોમનાથ, ગિરિનગર, દ્વારિકા :
+યુગયુગ ધ્યાનવિલીન.
+ઊભી કાલસિંધુને તીર
+બજાવે બંસરી ભવ્ય સુધીર.
+સ્થળેસ્થળ નવપલ્લવના પુંજ,
+નદી ને તળાવ કેરી કુંજ;
+કોમળી કવિતા સમ સુરસાળ
+સિંધુ જ્ય્હાં દે મોતીના થાળ;
+જગજૂનાં નિજ ગીત ગર્જતો
+ફરતો સાગર આજ;
+કેસર ઊછળી ઘૂઘવે ગરવો
+વનમાં જ્ય્હાં વનરાજ :
+ગિરિગિરિ શિખરશિખર સોહન્ત
+મંદિરે ધ્વજ ને સંત મહંત.
+પૂર્વથી પશ્ચિમ વહે પ્રકાશ,
+વ્હાણ ભરી વ્હેતી તેમ નિકાસ;
+મોહી આંગણ ઊતર્યો જ યુરોપ,
+વીણવા વાડીના ફૂલરોપ;
+વાણી ન વણસે પુણ્યપાંગરી
+{{Space}}	અમ રસભૂમિની છાબ;
+જગમોહન મુંબઈ નગરી જુઓ !
+{{Space}}	શું પાથર્યો કિનખાબ :
+નિત્ય નવફૂલે ખીલે અભિરામ
+લક્ષ્મીમ્હોર્યાં લક્ષ્મીનાં ધામ.
+ચોળી, ચણિયો, પાટલીનો ઘેર;
+સેંથલે સાળુની સોનલ સેર;
+છેડલે આચ્છાદી ઉરભાવ,
+લલિત લજ્જાનો વદન જમાવ,
+અંગ આખે યે નિજ અલબેલ
+સાળુમાં ઢાંકતી રૂપની વેલ;
+રાણકતનયા, ભાવશોભના,
+{{Space}}	સુંદરતાનો શું છોડ !
+આર્ય સુંદરી ! નથી અવનીમાં
+{{Space}}	તુજ રૂપગુણની જોડ;
+ભાલ કુંકુમ, કર કંકણ સાર,
+કંથના સજ્યા તેજશણગાર.
+ખેતરો ન્હાનાં, ન્હાની શી પોળ,
+નાતજાતે ન્હાનડિયા ઘોળ;
+ક્ષત્રિજાયાનાં ન્હાનલ રાજ્ય;
+ધર્મના ન્હાનકડા જ સમાજ;
+વૃદ્ધ ચાણક્યે વર્ણ્યાં પૂર્વે
+{{Space}}	ન્હાનાં પ્રજાનાં તંત્ર,
+એક પુરાતનના પડછાયા
+{{Space}}	આ અમ જીવનજંત્ર :
+એક ફૂલવેલે ફૂલતાં ફૂલ,
+અમારા એક સુગંધ અમૂલ.
+દેશ નિજ તજી ધર્મને કાજ
+સાગરે ઝુકાવ્યું સફરી જહાજ;
+ધર્મવીર પારસીનો સત્કાર
+જગત્ઇતિહાસે અનુપ ઉદાર;
+ઇસ્લામી યાત્રાળુનું આ
+{{Space}}	મક્કાનું મુખબાર;
+હિન્દુ મુસલ્ મિન પારસીઓને
+{{Space}}	અહીંયાં તીરથદ્વાર :
+પ્રભુ છે એક, ભૂમિ છે એક, –
+પિતા છે એક, માતા છે એક, –
+આપણે એકની પ્રજા અનેક.
+નથી રમી સમશેરોના દાવ,
+નથી ત્યમ ઘણા ઝીલ્યા યે ઘાવ;
+શ્રીકૃષ્ણે કુરુક્ષેત્રની મ્હાંય
+લીધાં વ્રત, જાણે હજીય પળાય :
+એક ઈડરના વનકેસરીએ,
+{{Space}}	ભડવીર બાપ્પારાવ,
+વિશ્વવંદ્ય સૂરજકુળ સ્થાપી
+{{Space}}	ચિતોડ કીધ યશછાંવ :
+જન્મભૂમિ દયાનંદનાં ધામ,
+ગાંધીનાં ગીતાજીવન નિષ્કામ.
+સુરતના રસિક રંગીલા રાજ,
+બુદ્ધિધન ભર્યો શ્રીનગરસમાજ;
+શૂરવીર સૌરાષ્ટ્રી યશગાન,
+કચ્છના સાહસિક સંતાન;
+ખંડખંડ વિસ્તરતો હિંદી
+{{Space}}	મહાસાગર મહારેલ,
+તીરતીર જઈ સ્થાપી ગુર્જરી
+{{Space}}	સંસ્થાનોની વેલ;
+મહાસાગરના પૃથ્વીવિશાળ
+સરોવર કીધાં ગુર્જરી બાળ.
+વનેવન લીલો ઘટાસોહાગ
+જગતનો દીપે શું અમૂલખ બાગ !
+સજાવ્યા જૈને રસશણગાર,
+લતામંડપ સમ ધર્માગાર;
+ભારતીએ કંઈ ફૂલફુવારો
+{{Space}}	અંજલિમાં શું લીધ !
+દિશદિશમાં ફૂલધાર ઉડાવી
+{{Space}}	દિલનાં પરિમળ દીધ !
+હિન્દ માતની લાડીલી બાળ !
+ગુર્જરી ! જય ! જય ! તવ ચિરકાળ !
+{{Right|'''(ન્હાનાલાલનાં શ્રેષ્ઠ કાવ્યો, પૃ. ૫૫-૫૮)'''|}}
+</poem>