18,450
edits
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
(One intermediate revision by one other user not shown) | |||
Line 1: | Line 1: | ||
{{ | {{SetTitle}} | ||
{{Heading|વૃક્ષમોસાળ મારું | રમેશ ર. દવે}} | |||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
Line 54: | Line 54: | ||
ખેર, વૃક્ષોની વાતે ચઢતાં તો વાણું વાઈ જશે… પણ ન જાણે શાથી, સાંઢીડા મહાદેવની આસપાસની ઝાંખી થતી જતી વૃક્ષરાજીમાં આજે પણ મને મોસાળ અનુભવાય છે મારું! અને એટલે જ વસંતતિલકા ને શાર્દૂલવિક્રીડિત જેવા છંદો સ્ફુરતા હોત સહજભાવે જો મને; હું રચત વૃક્ષોપનિષદ ન્હાતાં-નાચતાં શ્રાવણ વર્ષામાં ને એનું સમવેતગાન કરતાં કરતાં પ્રતીક્ષા કરત મને પર્ણકૂંપળો ફૂટવાની ફાગણે. પછી તો આ બાહુ બાહુ ન રહેતાં બની જશે શાખા-પ્રશાખા પર્ણોભરી ને આંગળીને ટેરવે ઝૂલશે મધુમલ્લિકાનાં ફૂલ-ઝૂમખાં શ્વેત ગુલાબી. કોઈ કહો, શુભ અવસર એ આવશે ને સાચ્ચે જ કદીક! | ખેર, વૃક્ષોની વાતે ચઢતાં તો વાણું વાઈ જશે… પણ ન જાણે શાથી, સાંઢીડા મહાદેવની આસપાસની ઝાંખી થતી જતી વૃક્ષરાજીમાં આજે પણ મને મોસાળ અનુભવાય છે મારું! અને એટલે જ વસંતતિલકા ને શાર્દૂલવિક્રીડિત જેવા છંદો સ્ફુરતા હોત સહજભાવે જો મને; હું રચત વૃક્ષોપનિષદ ન્હાતાં-નાચતાં શ્રાવણ વર્ષામાં ને એનું સમવેતગાન કરતાં કરતાં પ્રતીક્ષા કરત મને પર્ણકૂંપળો ફૂટવાની ફાગણે. પછી તો આ બાહુ બાહુ ન રહેતાં બની જશે શાખા-પ્રશાખા પર્ણોભરી ને આંગળીને ટેરવે ઝૂલશે મધુમલ્લિકાનાં ફૂલ-ઝૂમખાં શ્વેત ગુલાબી. કોઈ કહો, શુભ અવસર એ આવશે ને સાચ્ચે જ કદીક! | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
{{HeaderNav | |||
|previous=[[ગુજરાતી નિબંધ-સંપદા/રામચન્દ્ર પટેલ/ખેતર|ખેતર]] | |||
|next = [[ગુજરાતી નિબંધ-સંપદા/રમેશ ર. દવે/માટીની મહેક|માટીની મહેક]] | |||
}} |
edits