સમગ્ર અરધી સદીની વાચનયાત્રા/મોહન પરીખ/કોઈ બેસતું કેમ નથી?: Difference between revisions

← Older edit

સમગ્ર અરધી સદીની વાચનયાત્રા/મોહન પરીખ/કોઈ બેસતું કેમ નથી? (view source)

Revision as of 12:58, 26 September 2022

103 bytes added , 12:58, 26 September 2022

no edit summary

KhyatiJoshi

26,604

edits

@@ Line 1: / Line 1: @@
 {{Poem2Open}}
-{{space}}
+જાપાનની શહેર-પરાંની લોકલ ટ્રેનોમાં ભીડ તો આપણે ત્યાં થાય છે એના જેવી જ; પણ લોકો ઘણા તાલીમબદ્ધ. ગાડી આવે ત્યારે તેમાં ચડનારા હારબંધ ઊભા હોય પ્લૅટફૉર્મ પર. ઊતરનારા ઊતરી જાય પછી નવા મુસાફર ચડે, દરવાજો બંધ થાય પછી જ ગાડી ઊપડી શકે, એવી યાંત્રિક ગોઠવણી.
-જાપાનનીશહેર-પરાંનીલોકલટ્રેનોમાંભીડતોઆપણેત્યાંથાયછેએનાજેવીજ; પણલોકોઘણાતાલીમબદ્ધ. ગાડીઆવેત્યારેતેમાંચડનારાહારબંધઊભાહોયપ્લૅટફૉર્મપર. ઊતરનારાઊતરીજાયપછીનવામુસાફરચડે, દરવાજોબંધથાયપછીજગાડીઊપડીશકે, એવીયાંત્રિકગોઠવણી.
+સાકાઈથી ઓસાકા જવા હું લોકલમાં ચડયો. ડબ્બામાં છત પરથી લટકતાં કડાં પકડીને ૨૫-૩૦ જણ ઊભા હતા. એક બેઠક ખાલી પડેલી હતી. “કોઈ કેમ બેસતું નથી?” મેં સાથેના મિત્રને પૂછ્યું. તેમણે સમજાવ્યું કે, “જેટલા ઊભા છે તે સૌને બેસવું તો છે; પણ ખાલી બેઠક એક જ છે તેથી બધા એમ વિચાર કરે છે કે, બેઠક મને નહીં — કોઈ બીજાને મળવી જોઈએ. માટે સૌ ઊભા છે.”
-સાકાઈથીઓસાકાજવાહુંલોકલમાંચડયો. ડબ્બામાંછતપરથીલટકતાંકડાંપકડીને૨૫-૩૦જણઊભાહતા. એકબેઠકખાલીપડેલીહતી. “કોઈકેમબેસતુંનથી?” મેંસાથેનામિત્રનેપૂછ્યું. તેમણેસમજાવ્યુંકે, “જેટલાઊભાછેતેસૌનેબેસવુંતોછે; પણખાલીબેઠકએકજછેતેથીબધાએમવિચારકરેછેકે, બેઠકમનેનહીં — કોઈબીજાનેમળવીજોઈએ. માટેસૌઊભાછે.”
+બીજાને સગવડ પહેલી મળવી જોઈએ, એ ભાવના માત્ર રેલગાડીમાં જ નહીં પણ જીવનના બીજા ઘણા વ્યવહારોમાં જાપાની લોકોમાં મેં જોઈ.
-બીજાનેસગવડપહેલીમળવીજોઈએ, એભાવનામાત્રરેલગાડીમાંજનહીંપણજીવનનાબીજાઘણાવ્યવહારોમાંજાપાનીલોકોમાંમેંજોઈ.
+{{Right|[‘મિલાપ’ માસિક : ૧૯૬૨]}}
-{{Right|[‘મિલાપ’ માસિક :૧૯૬૨]}}
 {{Poem2Close}}