સમગ્ર અરધી સદીની વાચનયાત્રા/વિનોદિની નીલકંઠ/પરીની શોધ: Difference between revisions

← Older edit

સમગ્ર અરધી સદીની વાચનયાત્રા/વિનોદિની નીલકંઠ/પરીની શોધ (view source)

Revision as of 11:39, 28 September 2022

272 bytes added , 11:39, 28 September 2022

no edit summary

KhyatiJoshi

26,604

edits

@@ Line 1: / Line 1: @@
 {{Poem2Open}}
-{{space}}
-નાનકડીલીલાનેતેનીમાએએકપરીનીવાતકહી. જંદિગીમાંપહેલીજવારલીલાએપરીનુંનામસાંભળ્યું. પછીતોઆખીરાતલીલાનેપરીનાજવિચારઆવ્યાકરે! સવારપડતાંપહેલાંતોતેણેનિશ્ચયકર્યોકે, ‘ગમેતેમકરીનેપરીનેજોવીતોછેજ; ઘરમાંથીપરવારીને, નિશાળમાંથીગાબડીમારીનેપણઆજેપરીનેશોધવીતોખરીજ.’
-આજેલીલાબહુજઆનંદમાંહતી. માજ્યારેતેનેઉઠાડવાઆવીત્યારેલીલાએતેનાગળાનીઆસપાસપોતાનાનાનકડાહાથવીંટાળીદઈનેમાનાહોઠઉપરગાઢપ્રેમથીએકચુંબનકર્યું. લીલાકેવીઆંધળી! તેનાપોતાનાજચુંબનમાંરહેલી, ગુલાબનાંફૂલનીપાંખડીજેવીપાંખોવાળીપરીનેતેણેજોઈજનહિ!
+નાનકડી લીલાને તેની માએ એક પરીની વાત કહી. જંદિગીમાં પહેલી જ વાર લીલાએ પરીનું નામ સાંભળ્યું. પછી તો આખી રાત લીલાને પરીના જ વિચાર આવ્યા કરે! સવાર પડતાં પહેલાં તો તેણે નિશ્ચય કર્યો કે, ‘ગમે તેમ કરીને પરીને જોવી તો છે જ; ઘરમાંથી પરવારીને, નિશાળમાંથી ગાબડી મારીને પણ આજે પરીને શોધવી તો ખરી જ.’
-પછીલીલાપોતાનાનાનાભાઈશિરીષનાપારણાઆગળગઈ; એતોહજીઊઘતોહતો. કોણજાણેકેમ, જેવીલીલાનીચીવળીનેતેનાસોનેરીનેવાંકડિયાવાળઉપરહાથફેરવવાજતીહતી, તેજઘડીએઊઘતાબાળકેમીઠુંસ્મિતકર્યું! અનેતોપણમૂર્ખીલીલાએબાળકનામધુરાખંજનમાંપરીઓનજોઈ!
+આજે લીલા બહુ જ આનંદમાં હતી. મા જ્યારે તેને ઉઠાડવા આવી ત્યારે લીલાએ તેના ગળાની આસપાસ પોતાના નાનકડા હાથ વીંટાળી દઈને માના હોઠ ઉપર ગાઢ પ્રેમથી એક ચુંબન કર્યું. લીલા કેવી આંધળી! તેના પોતાના જ ચુંબનમાં રહેલી, ગુલાબનાં ફૂલની પાંખડી જેવી પાંખોવાળી પરીને તેણે જોઈ જ નહિ!
-પરીઓપણઅકળાઈગઈ! આછોકરીનીઆંખોમાંજોવાનીશકિતઆપવીપ્રભુવીસરીતોનથીગયોને!
+પછી લીલા પોતાના નાના ભાઈ શિરીષના પારણા આગળ ગઈ; એ તો હજી ઊઘતો હતો. કોણ જાણે કેમ, જેવી લીલા નીચી વળીને તેના સોનેરી ને વાંકડિયા વાળ ઉપર હાથ ફેરવવા જતી હતી, તે જ ઘડીએ ઊઘતા બાળકે મીઠું સ્મિત કર્યું! અને તોપણ મૂર્ખી લીલાએ બાળકના મધુરા ખંજનમાં પરીઓ ન જોઈ!
-પછીન્હાઈ-ધોઈનેલીલાપોતાનીભાભીપાસેગઈ. લીલાનોભાઈઘણાદિવસોથીકાંઈકામમાટેદૂરદેશગયોહતો. ભાભીધોળુંલૂગડુંપહેરીનેબારીઆગળબેઠીહતી. અષાઢમહિનાનાંવાદળજેવાતેનાકેશછૂટાહતા, ઘણાદિવસોથીતેમાંતેલનાંખેલુંનહોતું. સૌભાગ્યસૂચકચિહ્નોસિવાયતેનાઅંગઉપરએકપણઆભૂષણનહોતું. લીલાએઓરડામાંદાખલથઈત્યારેતેનીભાભીનીનજરબારીનીબહારદેખાતીસીધીસડકઉપરહતી. લીલાનોપગરવસાંભળીતેણેપ્રયત્નથીતેનજરખેંચીલીધી, તેનાથીઅજાણતાંએકનિસાસોનંખાઈગયો. અરે! ત્યારેપણલીલાએતેનિસાસામાંરહેલીઘેરારાખોડીરંગનીપરીનેનજોઈ! દુ:ખની, વિયોગનીપણપરીઓતોહોયજને?
+પરીઓ પણ અકળાઈ ગઈ! આ છોકરીની આંખોમાં જોવાની શકિત આપવી પ્રભુ વીસરી તો નથી ગયો ને!
-ખેતરોમાંઅનેઆંબાવાડિયામાંઘણુંરખડીનેસાંજેલીલાઘેરગઈ. તેણેમાનેકહ્યું, “મા, મારાથીકેમપરીઓદેખાતીનથી?”
+પછી ન્હાઈ-ધોઈને લીલા પોતાની ભાભી પાસે ગઈ. લીલાનો ભાઈ ઘણા દિવસોથી કાંઈ કામ માટે દૂર દેશ ગયો હતો. ભાભી ધોળું લૂગડું પહેરીને બારી આગળ બેઠી હતી. અષાઢ મહિનાનાં વાદળ જેવા તેના કેશ છૂટા હતા, ઘણા દિવસોથી તેમાં તેલ નાંખેલું નહોતું. સૌભાગ્યસૂચક ચિહ્નો સિવાય તેના અંગ ઉપર એક પણ આભૂષણ નહોતું. લીલા એ ઓરડામાં દાખલ થઈ ત્યારે તેની ભાભીની નજર બારીની બહાર દેખાતી સીધી સડક ઉપર હતી. લીલાનો પગરવ સાંભળી તેણે પ્રયત્નથી તે નજર ખેંચી લીધી, તેનાથી અજાણતાં એક નિસાસો નંખાઈ ગયો. અરે! ત્યારે પણ લીલાએ તે નિસાસામાં રહેલી ઘેરા રાખોડી રંગની પરીને ન જોઈ! દુ:ખની, વિયોગની પણ પરીઓ તો હોય જ ને?
-આસાંભળીપેલીરાખોડીપાંખવાળીપરીસુધ્ધાંબધીપરીઓહસીપડી. ખરેખર! આલીલાનીઆંખોમાત્રદેખાવમાંજઆટલીસુંદરઅનેચંચળછે, બાકીતોએબિચારીઆંધળીછે. સર્વાનુમતેપરીઓએએમનક્કીકર્યું.
+ખેતરોમાં અને આંબાવાડિયામાં ઘણું રખડીને સાંજે લીલા ઘેર ગઈ. તેણે માને કહ્યું, “મા, મારાથી કેમ પરીઓ દેખાતી નથી?”
-{{Right|[‘વિનોદિનીનીલકંઠનાનિબંધો’ પુસ્તક]}}
+આ સાંભળી પેલી રાખોડી પાંખવાળી પરી સુધ્ધાં બધી પરીઓ હસી પડી. ખરેખર! આ લીલાની આંખો માત્ર દેખાવમાં જ આટલી સુંદર અને ચંચળ છે, બાકી તો એ બિચારી આંધળી છે. સર્વાનુમતે પરીઓએ એમ નક્કી કર્યું.
+{{Right|[‘વિનોદિની નીલકંઠના નિબંધો’ પુસ્તક]}}
 {{Poem2Close}}