26,604
edits
(Created page with "{{Poem2Open}} {{space}} ચીલનેઝપટ્ટામારા, ઔરબાબૂકેહાથસેપૂડિયોંકાદોનાજમીનપરગિ...") |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 1: | Line 1: | ||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
ચીલને ઝપટ્ટા મારા, ઔર બાબૂ કે હાથ સે પૂડિયોં કા દોના જમીન પર ગિર પડા. બાબૂ ખિસિયાકર રહ ગયે, તીન પૂડિયાં તીન જગહ ગિરીં. | |||
લડકા દૌડા ઔર જલદી-જલદી ઉસને આલૂ કે ટૂકડોં કે સાથ દો પૂડિયાં ઉઠા લીં. લપકકર તીસરી કી ઓર બઢા હી થા, કિ કાલા કુત્તા જોરસે ગુર્રાયા ઔર પૂડી કો દાંતો કે નીચે દબાકર ભાગા. લડકેને ભી દૌડાયા. ચાયકી દુકાન તક દોનોં આગે-પીછે ગયે. | |||
ખડગપુર સ્ટેશન પર અપને ડિબ્બે કે સામને ખડા મૈં યહ દૃશ્ય દેખ રહા થા. ગાડી કે ચલને પર અપની સીટ પર બૈઠા દેર તક સોચતા રહા કિ અંત મેં કૌન જીતા હોગા? | |||
ઇસ દેશ કે ગાંવ-ગાંવ મેં બાબૂઓંકે હાથ સે ગિરે હુએ ટુકડોં કે લિયે આદમી ઔર કુત્તે કી લડાઈ કબ તક ચલેગી — કોઈ બતાયેગા? શાસક, નેતા, સંત, સુધારક, કોઈ તો કુછ કહે! | |||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} |
edits