ખારાં ઝરણ/શહેરશેરીનેશ્વાન: Difference between revisions

no edit summary
No edit summary
No edit summary
Line 315: Line 315:
{{Right|૪-૮-૨૦૦૯}}<br>
{{Right|૪-૮-૨૦૦૯}}<br>
</poem>
</poem>
--------
<poem>
શ્વાસ થાક્યા દોડીને હદ બહારનું,
શોધ સરનામું હવે અંધારનું.
આંખ શું મસળી રહ્યો છે, આંધળા?
રૂપ અપરંપાર મારા યારનું.
રૂ-બ-રૂ  મળવાની મારી જિદ્દ છે,
એ જ કારણ આપણી તકરારનું.
ચાડિયા ઊભા કરો છો ખેતરે?
કૈં વિચાર્યું પંખીના ધબકારનું?
હોય હિંમત, થા પ્રગટ ‘ઈર્શાદ’માં-
ને પછી જો દ્રશ્ય આ સંસારનું.
{{Right|૧૫-૮-૨૦૦૯}}<br>
</poem>
----------
<poem>
છે ધધખતું પણ ઉપરથી શાંત, હોં,
વૃદ્ધ બનતાં પ્રાપ્ત આ એકાંત, હોં.
કૈંક એ જોઈ ગયો છે ત્યારથી,
ચિત્ત-ચક્ષુ બેય સરખાં શાંત, હોં.
જેમ જળમાં અન્નનો દાણો ફૂલે,
વૃત્તિનું આવું હતું વૃતાંત, હોં.
માપસરની વેદના ખપતી નથી,
એ વધે અનહદ તો છે વેદાંત, હોં.
કેટલાં કીધાં જતન ‘ઈર્શાદ’ તેં?
છેક છેલ્લે તોય છે, દેહાંત, હોં.
{{Right|૧૮-૮-૨૦૦૯}}<br>
</poem>
-----------------
18,450

edits