17,546
edits
ગુજરાતી પ્રવાસસાહિત્ય સંપદા/મિસર દેશ: Difference between revisions
ગુજરાતી પ્રવાસસાહિત્ય સંપદા/મિસર દેશ (view source)
Revision as of 05:01, 5 May 2023
, 05:01, 5 May 2023no edit summary
(Created page with "{{border|2=600px|padding=10px|style={{border-radius|0px}};padding-left: 1.0em;padding-right: 1.0em;|{{center|'''૧'''<br> '''મહીપતરામ નીલકંઠ'''<br>□<br>'''મિસર દેશ'''<br>}}}} {{Poem2Open}} કેરોમાં સવારે અમે ઊઠ્યા એટલે ખબર આવી કે અમારે ઝટ ઝટ નાસ્તો કરી આઠ વાગે આગની ગાડીમાં ચડવું છ...") |
No edit summary |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{border|2=600px|padding=10px|style={{border-radius|0px}};padding-left: 1.0em;padding-right: 1.0em;|{{center|'''૧'''<br> | {{border|2=600px|padding=10px|style={{border-radius|0px}};padding-left: 1.0em;padding-right: 1.0em;|{{center|'''૧'''<br> | ||
'''મહીપતરામ નીલકંઠ'''<br>□<br>'''મિસર દેશ''' | '''મહીપતરામ નીલકંઠ'''<br>□<br>{{color|DeepSkyBlue|'''મિસર દેશ'''}}}}}} | ||
| Line 11: | Line 11: | ||
૭. તા. ૨૦મીએ મોટું તોફાન થયું. પવનનું જોર ઘણું વધ્યું ને પાણીથી છાલકો બહુ ઊંચી ઉછળવા લાગી. બંને બાજુઓથી આગબોટમાં પાણી આવતાં હતાં, ને તેના અફળાવાથી તથા પવનના ઘુઘવાટાથી ભયંકર અવાજ થતા હતા. બીછાનામાં અમારાથી સ્થિર સુવાય પણ નહિ; એક મેર ગબડીએ, વળી બીજી મેર ગબડીએ. કોઈ કોઈ વાર વહાણ એટલું વાંકું થાય કે જાણે હમણાં સૂઈ જશે. પાછલે પહોરે જરા નરમ પડ્યું, પણ આખી રાત વહાણ ઘણું ડોલતું હતું તેથી સુખે ઊંઘાયું નહિ. દહાડો ને રાત દુઃખમાં કાઢ્યાં. મારા ભટજીનો જીવ ચુંથાઈ ગયો ને બહુ હેરાન થયો. બીજે દિવસે વ્હાણે વાએ વળી પવનનું જોર વધ્યું ને આખો દહાડો જારી રહ્યું પણ સમુદ્ર તેટલો ઉછળતો નહોતો. રાતે બધું શમી ગયું. મેં ઝાઝના માણસને કહ્યું કે એ તોફાન ભારી હતું, ત્યારે તેઓ હસીને બોલ્યા કે એ તો અમારી ગણતીમાં પણ નથી; એવી લપટ ઝપટને અમે તોફાન નથી કહેતા. મહાસાગરોમાં જે મોટાં તોફાન થાય છે તેની આગળ એ કાંઈ નથી. મને આ બોલવું જરા પતરાજી ભરેલું લાગ્યું, પણ કેવળ ખોટું નહિ હશે. હવે મને ટાઢ જણાવા લાગી, પણ તેની જોડે તન્દુરસ્તી વધતી ગઈ. સ્પેન દેશના પર્વતોના બરફથી ઢંકાએલાં શિખરો દીસવા માંડ્યાં. ને આસપાસ વહાણો ઘણાં દેખાતાં હતાં. | ૭. તા. ૨૦મીએ મોટું તોફાન થયું. પવનનું જોર ઘણું વધ્યું ને પાણીથી છાલકો બહુ ઊંચી ઉછળવા લાગી. બંને બાજુઓથી આગબોટમાં પાણી આવતાં હતાં, ને તેના અફળાવાથી તથા પવનના ઘુઘવાટાથી ભયંકર અવાજ થતા હતા. બીછાનામાં અમારાથી સ્થિર સુવાય પણ નહિ; એક મેર ગબડીએ, વળી બીજી મેર ગબડીએ. કોઈ કોઈ વાર વહાણ એટલું વાંકું થાય કે જાણે હમણાં સૂઈ જશે. પાછલે પહોરે જરા નરમ પડ્યું, પણ આખી રાત વહાણ ઘણું ડોલતું હતું તેથી સુખે ઊંઘાયું નહિ. દહાડો ને રાત દુઃખમાં કાઢ્યાં. મારા ભટજીનો જીવ ચુંથાઈ ગયો ને બહુ હેરાન થયો. બીજે દિવસે વ્હાણે વાએ વળી પવનનું જોર વધ્યું ને આખો દહાડો જારી રહ્યું પણ સમુદ્ર તેટલો ઉછળતો નહોતો. રાતે બધું શમી ગયું. મેં ઝાઝના માણસને કહ્યું કે એ તોફાન ભારી હતું, ત્યારે તેઓ હસીને બોલ્યા કે એ તો અમારી ગણતીમાં પણ નથી; એવી લપટ ઝપટને અમે તોફાન નથી કહેતા. મહાસાગરોમાં જે મોટાં તોફાન થાય છે તેની આગળ એ કાંઈ નથી. મને આ બોલવું જરા પતરાજી ભરેલું લાગ્યું, પણ કેવળ ખોટું નહિ હશે. હવે મને ટાઢ જણાવા લાગી, પણ તેની જોડે તન્દુરસ્તી વધતી ગઈ. સ્પેન દેશના પર્વતોના બરફથી ઢંકાએલાં શિખરો દીસવા માંડ્યાં. ને આસપાસ વહાણો ઘણાં દેખાતાં હતાં. | ||
{{right|[ઇંગ્લાંડની મુસાફરીનું વર્ણન, ૧૮૬૨]}} | {{right|{{color|DarkBlue|[ઇંગ્લાંડની મુસાફરીનું વર્ણન, ૧૮૬૨]}}}} | ||