17,602
edits
સંચયન-૬૧: Difference between revisions
no edit summary
No edit summary |
No edit summary |
||
| Line 258: | Line 258: | ||
અભિનવ સ્વરૂપે પામું, હું સદૈવ વિસર્જન. |
અભિનવ સ્વરૂપે પામું, હું સદૈવ વિસર્જન. | ||
</poem> | |||
{{color|Orangered|<big>એકલું</big>}} | |||
{{color|DarkSlateBlue|પ્રહ્લાદ પારેખ}} | |||
<poem> | |||
નભમાં ઊગે છે નવલખ તારલા, અગણિત સિંધુ-તરંગ, | |||
ડાળે ડાળે વનમાં ફૂલડાં, માળે ગાયે વિહંગ;
| |||
{{gap|6em}}શાને રે લાગે તોયે એકલું! | |||
સ્મૃતિ રે અંતર મારે લાખ છે, આશા કેરો ન પાર, | |||
પડે રે હૈયું જ્યારે એકલું ત્યારે સંગ દેનારઃ
| |||
{{gap|6em}}તોયે રે લાગે આજે એકલું! | |||
ઊભી રે ધરણી મારી પાસમાં, ઉપર આભ અપાર;
| |||
વાયુ રે નિત્યે વીંટી રહે મને, આખું વિશ્વ વિરાટ;
| |||
નાના રે હૈયાને લાગે એકલું! | |||
કોઈ રે આવી કોઈ વહી ગયું મારે અંતરને દ્વાર; | |||
કોઈ રે ગાઈ મૂંગું રહી ગયું, છાયો ઉરમાં સૂનકાર:
| |||
{{gap|6em}}એવું રે લાગે આજે એકલું! | |||
</poem> | |||
{{color|Orangered|<big>બનાવટી ફૂલોને</big>}} | |||
{{color|DarkSlateBlue|પ્રહ્લાદ પારેખ}} | |||
<poem> | |||
{{gap|4em}}તમારે રંગો છે,
| |||
{{gap|4em}}અને આકારો છે, | |||
કલાકારે દીધો, તમ સમીપ આનંદકણ છે,
| |||
અને બાગોમાંનાં કુસુમ થકી લાંબુ જીવન છે. | |||
{{gap|4em}}ઘરોની શોભામાં,
| |||
{{gap|4em}}કદી અંબોડામાં, | |||
રહો છો ત્યાં જોઈ ઘડીકભર હૈયું હરખતું,
| |||
પ્રશંસા કેરાં એ કદીક વળી વેણો ઊચરતું. | |||
{{gap|4em}}પરંતુ જાણ્યું છે, | |||
{{gap|4em}}કદી વા માણ્યું છે, | |||
શશીનું ભાનુનું, ક્ષિતિજ પરથી ભવ્ય ઊગવું?
| |||
વસંતે વાયુનું રસિક અડવું વા અનુભવ્યું? | |||
{{gap|4em}}ન જાણો નિંદું છું,
| |||
{{gap|4em}}પરંતુ પૂછું છું, | |||
તમારા હૈયાના ગહન મહીંયે આવું વસતુંઃ | |||
દિનાન્તે આજે તો સકલ નિજ આપી ઝરી જવું. | |||
</poem> | </poem> | ||