17,624
edits
ગુર્જર ગિરાનાં ચૂંટેલાં કાવ્યો/દુહા — લોકગીત: Difference between revisions
ગુર્જર ગિરાનાં ચૂંટેલાં કાવ્યો/દુહા — લોકગીત (view source)
Revision as of 09:05, 27 October 2024
, 27 Octoberસુધારા
(+૧) |
(સુધારા) |
||
| Line 5: | Line 5: | ||
રચાય ચાર ચરણમાં અને લખાય બે પંક્તિમાં, તે દુહો. (પહેલા-ત્રીજા ચરણમાં ૧૩ માત્રા અને બીજા-ચોથા ચરણમાં ૧૧.) લોકકવિઓએ સદીઓથી દુહા લલકાર્યા છે. | રચાય ચાર ચરણમાં અને લખાય બે પંક્તિમાં, તે દુહો. (પહેલા-ત્રીજા ચરણમાં ૧૩ માત્રા અને બીજા-ચોથા ચરણમાં ૧૧.) લોકકવિઓએ સદીઓથી દુહા લલકાર્યા છે. | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
{{Block center|'''<poem>દુહો | {{Block center|'''<poem>દુહો ‘દસમો વેદ’, સમજે એને સાલે, | ||
વિંયાતલની વેણ્ય, વાંઝણિયું શું જાણે?</poem>'''}} | વિંયાતલની વેણ્ય, વાંઝણિયું શું જાણે?</poem>'''}} | ||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
‘જો દુહો | ‘જો દુહો ‘દસમો વેદ’ હોય, તો આગળના નવ કયા?' એવો સવાલ ન પુછાય. ‘દસમો વેદ’ એટલે ‘આઠમી અજાયબી', યાને ભારે કૌતુક. દુહો સૌને પલ્લે ન પડે. વાંઝણી શું જાણે વિંયાતલની—પ્રસૂતાની-પીડા? સર્જન શિશુનું હોય કે દુહાનું, પહેલાં પીડાની પ્રાપ્તિ થાય, પછી પરિતોષની. લોકકવિ દુહાના સર્જન-ભાવનનું ગૌરવ તો કરે જ છે, સાથોસાથ અરસિકોને વાંઝિયા મહેણું પણ મારી લે છે. સાહિત્ય-કલાની સમજ સૌ કોઈને ન હોય. એન. જે. ગોલીબારે કહ્યું છે તેમ, | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
{{Block center|'''<poem>મળે છે લોકના ટોળામાં મુશ્કિલથી કલાચાહક, | {{Block center|'''<poem>મળે છે લોકના ટોળામાં મુશ્કિલથી કલાચાહક, | ||