પ્રતિપદા/૧૪. ઉદયન ઠક્કર: Difference between revisions

()
()
Line 201: Line 201:
બાકીનો સમય
બાકીનો સમય
રાક્ષસ
રાક્ષસ
</poem>
===૪. ગરુડપુરાણ===
(‘ગરુડપુરાણ’ નામના દીર્ઘકાવ્યનો આ અંશ છે. ધરતીકંપથી થયેલી તારાજીને નિમિત્તે કવિ અહીં માનવજાતિની વેદના વિષે વાત કરે છે.)
<poem>
(અનુષ્ટુપ)
કેવી રીતે પિતા એને ઓળખે? કુંભકાર તો
ફૂટેલી માટલીઓને ઓળખી શકતો નથી
મીરાં કે મહરુન્નિસા, ફેર કૈં પડતો નથી
કૂચગીતોથી કૂજંતો, ક્યાં ગયો ખત્રીચોક એ?
ચૂનાના પથ્થરો જ્યારે, ચારેક દિવસે ચળે
તળેથી, ચપટું એવું એકાદું ડૂસકું મળે
ક્યારની, કોઈની કાયા ઠેબાં-ઠોકર ખાય છે
ફરી પાછી અહલ્યામાંથી શલ્યા બની જાય છે
કોઈ કહેતાં નથી કોઈ ઊગર્યું પરિવારમાં
તોય તે ડોશીમા રાજી-રાજી, કેવી નવાઈ છે!
બોલ્યાં બોખું હસીને કે આજના અખબારમાં
જોઈ લ્યો છવિઓ મારી, પાને-પાને છપાઈ છે!
(મંદાક્રાંતા)
ક્યાં છે? ક્યાં છે? કલરવભરી ડાળ શી એ નિશાળ?
આવે આછા સ્વર રુદનના કેમ પાતાળમાંથી?
ધીરે ધીરે પ્રહર સરતાં, એ સ્વરોયે શમે છે
ઝાંખું – પાંખું ઝગમગી રહી દીવડાઓ ઠરે છે
(શાર્દૂલવિક્રીડિત)
જોતો જા, પળ બે યુવાન, પડખામાં કોણ પોઢ્યું હશે
કાયા જોઈ કદાચ ઓળખી જશે કે આ તો ‘અર્ધાંગના’
જેણે છેક સુધી સુચારુ કરને લંબાવી રાખ્યો હતો
સાચે મોડું થયું યુવાન, ગઈ વેળા હસ્તમેળાપની
(વસંતતિલકા)
ભાંગ્યાં ભડાક દઈને છતછાપરાંઓ
કંદુક શો ઊછળકૂદ કરે કન્હાઈ
મા કુમળા કવચ શી વળી વીંટળાઈ
ખાસ્સા ત્રણેક દિવસો પછી, જેમ તેમ
ખોળ્યાં, સુખેથી શિશુ તો બચકારતું’તું
બાઝ્યાં કંઈક સ્તનમંડળ, રક્તબિંદુ
આશ્લેષમાંથી શિશુ કેમ બહાર લેવું?
ગાત્રો અકેક કરતાં અકડાઈ ચાલ્યાં
(અનુષ્ટુપ)
અંતે મુક્ત કર્યું એને માતાની મૃત્યુનાળથી
કાચી કૂંપળને કોઈ ચૂંટી લે જેમ ડાળથી
</poem>
</poem>
26,604

edits