કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – ચંદ્રકાન્ત શેઠ/૪૦. તું ઊંડાણમાંથી આવે
Revision as of 12:14, 29 July 2021 by KhyatiJoshi (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૪૦. તું ઊંડાણમાંથી આવે| ચંદ્રકાન્ત શેઠ}} <poem> તું ઊંડાણમાંથી...")
૪૦. તું ઊંડાણમાંથી આવે
ચંદ્રકાન્ત શેઠ
તું ઊંડાણમાંથી આવે
ને ઊંચાણમાં લઈ જાય;
તું પથ્થરમાંથી પ્રગટે
ને પ્હાડ ઉપર લઈ જાય! ...
તું વાવે એક જ બિન્દુ
ને મબલખ મોતી થાય;
તું એક જ કૂંપળ કાઢે
ને ઘટા અહીં ઘેરાય!
તું કંકર લઈને આવે
ને શંકર સોંપી જાય! –
તું અંદર કમળ ઉઘાડે
ને પિંડે થાય પ્રભાત;
તું એવો ટહુકો છાંટે
કે મઘમઘ વસંત-વાત!
તું મૌને ઝબાક ઝબકે
ને ગીત પેટવી જાય! –
આ તારી એક જ ચાવી,
અહીં બધાય ખોલે સંચ;
આ તારી મળે નજર ને
અહીં મધુરજનીનો મંચ!
તું એ વેણુ થઈ વાય
કે કૃષ્ણ કૃષ્ણ સૌ થાય! –
(ઊંડાણમાંથી આવે, ઊંચાણમાં લઈ જાય..., ૨૦૦૪, પૃ. ૮૨)