મધ્યકાલીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા /મનોહર સ્વામી પદ ૬
Revision as of 04:39, 20 August 2021 by MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|પદ ૬|મનોહર સ્વામી}} <poem> નિત્ય પ્રકાશક નાથ નૃસિંહ, માયા નિશા...")
પદ ૬
મનોહર સ્વામી
નિત્ય પ્રકાશક નાથ નૃસિંહ, માયા નિશા નિવારોરે. ટેક
અહંકારરૂપી ઘન ઘાટો, ચોદશથી અંઘાર્યોરે;
મહા મમતા જલ મોટી ધારે, વરસે છે ચોધાર્યોરે. નિત્ય. ૧
સ્વસ્વરૂપનો પંથ ન સૂઝે, ફોગટ ફરી ફરી હાર્યોરે;
નિજાનંદ નિજ જનને દેવા, અંતર આપ પધારોરે; નિત્ય. ૨
કામ ક્રોધ મદ મચ્છર લૂટે, આશા દે લલકારોરે;
જ્યમ જ્યમ સુખ સાચવણી કરીયે, ત્યમ ત્યમ ક્લેશ વધારોરે. નિત્ય.૩
જલધર હર વૈરાગ સ્વરૂપી, વાયુ વેગ વધારોરે;
જ્ઞાન દિવાકરને પ્રગટાવી, તમ ભય સહિત વિડારોરે. નિત્ય.૪
દયાદિક સાહકનું બલ, આપી કારજ સારોરે;
મનોહર મનમથ દૂર કરી ભવ, પલમાં પાર ઉતારોરે. નિત્ય.૫