કોડિયાં/સપૂત

સપૂત

આવવું ન આશ્રમે — મળે નહિ સ્વતંત્રતા!
જંપવું નથી લગીર — જો નહિ સ્વતંત્રતા!
સ્નેહ, સૌખ્ય સૌ હરામ —ના મળે સ્વતંત્રતા!
જીવવું મર્યા સમાન — ના યદિ સ્વતંત્રતા!

પુત્ર-દાર!
જન્મમૃત્યુના જુહાર!
 જંપવું ન, જાલીમોય જંપશે ન સૌ ખુવાર!
મૃત્યુ કે સ્વતંત્રતા: લખી ન આ લલાટ હાર!

આકરા પુકારી કોલ, વીરલા રણે ચડ્યા!
ખેતરો ખૂંદ્યાં અને ભમ્યા અનેક ગામડાં!
મહી વટ્યા, ઝૂલ્યા સપૂત માત-અંક-નર્મદા!
ઝૂંપડે જઈ વસ્યા, પ્રજાઅવાજ પામવા!

મોખરે ધપે હસી હસી જવાન ડોસલો!
સર્વ સાથ-કોઈ ના-બધું સમાન: એકલો!
રાષ્ટ્રદેવ! રાષ્ટ્રપ્રાણની પીછે સહુ ધસ્યા!
એક એ અનંતમાંથી સિંધુ સાત ઊમટ્યા!

પગો પડે!
સુવર્ણ માટીમાં મઢે!
અસંખ્ય ઊમટી પ્રજા પુનિત પાદમાં પડે!
જન્મના ગુલામને સ્વતંત્ર જન્મ સાંપડે!

જીવશે ન-જીવવા દઈ સપૂત-જાલીમો!
મારશેય, મુક્તિમ્હેલ તો ચણાય રાખનો!
29-4-’30