ઋતુગીતો/પરદેશી પતિને
આ તો કાળુડી રે કાંઠાળ ઊપડી
આ તો મોટી રે છાંટારો મે રે સરદારાં!
મે રે ઉમરાવાં!
અંદર ધડૂકે મે આવિયો
વીજળીએ વરસાળો માંડિયો.
આ તો ભરિયાં રે નાડાં નાડકી,
આ તો ભરિયાં રે ભીમ તળાવ, સરદારાં!
તળાવ ઉમરાવાં. — અંદર.
આ તો રાણી ભટિયાણી કાગળ મોકલે
થે તો ઘરે આવો નણદીના વીર સરદારાં!
વીર ઉમરાવાં! — અંદર.
થારાં હાળીયાં માંગે રે હાળીંપો
થારાં લોક જી માંગે ખેત સરદારાં!
ખેત ઉમરાવાં. — અંદર.
મારાં હાળીયાંને દેજો હાળીપો,
મારાં લોકને ઝાઝાં ખેત સરદારાં!
ખેત ઉમરાવાં. અંદર.
થારાં ઘોડલાં રે ભીને ઘોડારમેં,
થારા હાથી રે ભીને હાથી આળ સરદારાં!
હાથીઆળ ઉમરાવાં. — અંદર.
થારાં રાણીજી ભીને ગોખમેં,
થારા કુંવર ભીને પાળણે, સરદારાં!
પાળણે ઉમરાવાં. — અંદર.
મોરાં ઘોડલાંને રે બાંધો ઘોડહારે,
મોરા હાથિયાને નાખો ઝૂલ, સરદારાં!
ઝૂલ ઉમરાવાં. — અંદર.
મારી રાણિયાંને બેસાડો ગોખમેં,
મારા કુંવરને નાખો પાળણે, સરદારાં!
પાળણે ઉમરાવાં!
અંદર ધડૂકે મે આવિયો
વીજળીએ વરસાળો માંડિયો