સોરઠિયા દુહા/134

134

હાલ હૈડા જીરાણમેં, શેણાંને કરીયેં સાદ;
મટ્ટીસેં મટ્ટી મિલી, (તોય) હોંકારો દીયે હાડ.

ઓ મારા હૃદય, ચાલો સ્મશાનમાં! ત્યાં જઈ સજણને સાદ કરીએ. ભલે એની માટી માટીમાં મળી ગઈ — પણ એનાં હાડકાં તો હજુ પડ્યાં છે ને? એ હાડકાં ઊઠીને હોંકારો દેશે.