સોરઠિયા દુહા/129

129

સામેરી સજણ વળાવિયાં, તાતી વેળુમાંય;
જો સરજી હોત વાદળી, (તો) પિયુને પલપલ ઢળત છાંય.

પરગામ જતા સજણ વિદાય લઈને ધગધગતી રેતીવાળા પંથ ઉપર ચાલી નીકળે છે ત્યારે સ્ત્રીને થાય છે કે, ભગવાને જો મને વાદળી બનાવી હોત તો આકાશમાંથી પિયુને માથે છાંયો ઢાળતી ઢાળતી એની સાથે ચાલી જાત!