કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – મનહર મોદી/૨૨. અડધો ઊંઘે અડધો જાગે...
Revision as of 13:05, 17 July 2022 by KhyatiJoshi (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૨૨. અડધો ઊંઘે અડધો જાગે...|}} <poem> {{Space}}અડધો ઊંઘે અડધો જાગે; {{Space}}એ...")
૨૨. અડધો ઊંઘે અડધો જાગે...
અડધો ઊંઘે અડધો જાગે;
એ માણસ મારામાં લાગે.
એ જ વિચારો કાયમ આવે,
એકાદોયે કાંટો વાગે.
આ પડછાયો તે પડછાયો,
અહીંથી ત્યાંથી ક્યાં ક્યાં ભાગે!
બાર બગાસાં મારી મૂડી,
ગણું નહીં તો કેવું લાગે?
આ ઘર તે ઘર ઘરમાંયે ઘર,
માણસ માણસ માણસ માગે.
એક મીંડું અંદર બેઠું છે
એ આખી દુનિયાને તાગે.
હું ક્યાં? હું ક્યાં? શબ્દ પૂછે છે,
અર્થો ક્હે છે : આગે આગે.
૧૯-૧૨-૮૫
(૧૧ દરિયા, પૃ. ૮)