અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/સુંદરજી બેટાઈ/બંદર છો દૂર છે! (અલ્લા બેલી, અલ્લા બેલી)

અલ્લા બેલી, અલ્લા બેલી,
         જાવું જરૂર છે,
         બંદર છો દૂર છે!

બેલી તારો, બેલી તારો,
         બેલી તારો તું જ છે,
         બંદર છો દૂર છે!

ફંગોળે તોફાની તીખાતા વાયરા,
મૂંઝાયે અંતરના હોયે જે કાયરા;
         તારા હૈયામાં જો સાચી સબૂર છે,
         છો ને એ દૂર છે!

આકાશી નૌકાને વીજ દેતી કાટકા,
તારી નૌકાનેય દેતી એ ઝાટકા;
         મધદરિયો મસ્તીમાં છો ને ચકચૂર છે;
         બંદર છો દૂર છે!

આંખોના દીવા બુઝાવે આ રાતડી,
ધડકે ને થડકે જે છોટેરી છાતડી;
         તારી છાતીમાં જુદેરું કો શૂર છે,
         છો ને એ દૂર છે!

અલ્લા બેલી, અલ્લા બેલી,
         જાવું જરૂર છે;
         બંદર છો દૂર છે!

બેલી તારો, બેલી તારો,
         બેલી તારો તું જ છે.
         બંદર છો દૂર છે!

(વિશેષાંજલિ, ૧૯૫૨, ૧૬૯-૧૭૦)