કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – માધવ રામાનુજ/૪. અને ધારો કે —

૪. અને ધારો કે  —

અને ધારો કે આ ક્ષણ પણ સરી જાય, તમને
મૂકીને વેરાને સમયપથના; શૂન્ય ક્ષિતિજે
ભૂંસાતું લાગે આ પરિચય તણી રમ્ય લિપિ-શું
ધરાનું આભાસી મિલન, નભના રિક્ત હૃદયે;
પડી યુગો જેવી તડ સમયની બે પળ વચે
તમારા હૈયાની ધડકન બનીને રવરવે!

તમે થંભાવીને ઘડીક ધબકારા અનુભવો
તમારાથી આઘું મિલન પળનું, સાવ નિકટ;
રણોનું પોતીકું મૃગજળ સમેટાઈ વન થૈ
તમારી આંખોમાં કલરવ ભરી જાય; ઉરને
અડીને શ્વાસોની સરગમ મહીં પંચમસ્વરે
ટહુકે જીવ્યાની મધુર રટણાઓ...
                                      ફરી કદી,
અધૂરા વિશ્રામે મળી, જતી રહેલી પળ મળે –
અને ધારો કે એ ક્ષણ પણ...

૧૯૭૦

(અંતરનું એકાંત, પૃ. ૩૯)