દલપતરામનાં શ્રેષ્ઠ કાવ્યો/૫૯. માતાની સ્તુતિ વિષે ગરબી

૫૯. માતાની સ્તુતિ વિષે ગરબી

દીધા તેં સુખ દહાડી દહાડી રે, મારા મનમાં છે માડી;
ઘણી ઘણી વિપત ઘટાડી રે, મારા મનમાં છે માડી. ટેક

બાળપણે હું હતો બહુ નિર્બળ,
પણ તેં પીડા ન પામડી રે;

પૃથ્વી ઉપર મેં તો પગ ન મંડાતો,
પ્રીતે તું ફરતી ઉપાડી રે;

હાલરડાં ગાતી હેતે હિંચોળી,
પારણા માંહી પોઢાડી રે;

ભીનેથી કોરે સંભાળીને કરતી,
આછા ઓછાડ ઓડી રે;

ભૂખ્યો થયો ત્યારે ભર નિદરાથી,
ઊંઘે ભરેલી ઉઠાડી રે;

દુખિયો દેખીને થતી દુખી દિલમાં;
પાંપણથી આંસુ પાડીરે,

જોઈતું તે હું કહી શકતો ન જીભે,
ચેતીતી ચિત પહોંચાડીરે;

મારા સારું પીધાં તેં ઘસી મૂળિયાં,
ખાટાં કે કડવાં ઉખાડિરે;

દિવસમાં ઘડીએ ન જંપવા દેતો,
એવો હતો હું અનાડીરે;

ખાતા પીતાં કે ખરા સુખ દુઃખમાં,
વિવિધ વાતે વિતાડીરે;

ચાર ઘડી એવી ચાકરીનો ગુણ,
મનથી શકું ન મટાડીરે;

દલપતરામ કહે દાસ થઈને,
આપીશ બદલો અગાડીરે;