દલપત પઢિયારની કવિતા/પાંગથની ભાષા

પાંગથની ભાષા

મૂરતને ગણકાર્યા વગર
મંડપ છોડતો મરસિયો
ક્યાંથી પાછો ફરે છે
એની ખબર પડી નથી.
પણ
જ્યારે જ્યારે એ
ફેરીએ નીકળ્યો છે ત્યારે
અવાજ ઉપર છાંયે ફરી વળ્યો છે.
તમે ‘પવન’ એટલો શબ્દ પણ ન બેાલી રહો
તે પહેલાં
ચાદરમાંથી ગીધનાં પગલાં ખંખેરાવા માંડે
વિસામા!
તમે આટલેથી અટકો.
યાદ રહે તો
ઊછીના અજવાળે અક્ષર ઉકેલજો.
કયા અંગૂઠે દેવતા મૂકવાનો છે
એ તો ખોળી શકાશે
પણ કયા તરભેટે દીવો થિર થવાનો છે
એની ખબર નહીં પડે.
કોઈ પૂછશે તો
કહીશ કે
પાંગથની ભાષા તો હું પણ જાણતો નથી!