કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – મનુભાઈ ત્રિવેદી/સાચા શબદ
Revision as of 17:10, 30 May 2024 by Meghdhanu (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} <br> <center><big><big>'''૨. સાચા શબદ'''</big></big></center> {{Block center|<poem> આપ કરી લે ઓળખાણ {{gap}} એ સાચા શબદનાં પરમાણ. સાકર કહે નહિ, હું છું મીઠી, વીજ ન પૂછે, મુજને દીઠી? મોત બતાવે ન યમની ચિઠ્ઠી, પેખ્યામાં જ પિછાણ {{gap}} એ સા...")
આપ કરી લે ઓળખાણ
એ સાચા શબદનાં પરમાણ.
સાકર કહે નહિ, હું છું મીઠી,
વીજ ન પૂછે, મુજને દીઠી?
મોત બતાવે ન યમની ચિઠ્ઠી,
પેખ્યામાં જ પિછાણ
એ સાચા શબદનાં પરમાણ.
કોયલ ટહુકે આંબાડાળે
અંગ ન તોડે, કંઠ ન વાળે,
ગંગા વહતી સમથળ ઢાળે,
ખેંચ નહિ, નહિ તાણ
એ સાચા શબદનાં પરમાણ.
ફૂલ ખીલે નિત નવ કેમ ક્યારે,
શ્વાસ લિયે ને સૌરભ સારે,
અંતરથી એમ ઊઠે ત્યારે
વહે સ્વયંભૂ વાણ
એ સાચા શબદનાં પરમાણ.
(રામરસ, ૧૯૫૬, પૃ. ૮)