કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – સુરેશ દલાલ/વ્હેતું ના મેલો

૧૦. વ્હેતું ના મેલો

રાધાનું નામ તમે વાંસળીના સૂરમહીં વ્હેતું ના મેલો, ઘનશ્યામ.
સાંજ ને સવાર નિત નિંદા કરે છે ઘેલું ઘેલું રે ગોકળિયું ગામ.

⁠વણગૂંથ્યા કેશ અને અણઆંજી આંખડી
⁠કે ખાલી બેડાંની કરે વાત;
⁠લોકો કરે છે શાને દિવસ ને રાતડી
⁠મારા મોહનની પંચાત.

વળી વળી નીરખે છે કુંજગલી : પૂછે છે, કેમ અલી! ક્યાં ગઈ'તી આમ!
રાધાનું નામ તમે વાંસળીના સૂરમહીં વ્હેતું ના મેલો, ઘનશ્યામ.

⁠કોણે મૂક્યું રે તારે અંબોડે ફૂલ?
⁠એની પૂછી પૂછીને લિયે ગંધ;
⁠વહે અંતરની વાત એ તો આંખ્યુંની ભૂલ,
⁠જો કે હોઠોની પાંખડીઓ બંધ.

મારે મોંએથી ચહે સાંભળવા સાહેલી માધવનું મધમીઠું નામ.
રાધાનું નામ તમે વાંસળીના સૂરમહીં વ્હેતું ના મેલો, ઘનશ્યામ.

૧૯૬૧⁠(કાવ્યસૃષ્ટિ, પૃ. ૫૦)