અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/`સરોદ' `ગાફિલ' મનુભાઈ ત્રિવેદી /ચાતક પીએ એઠું પાણી
Revision as of 10:17, 10 July 2021 by MeghaBhavsar (talk | contribs)
ચાતક પીએ એઠું પાણી
`સરોદ' `ગાફિલ' મનુભાઈ ત્રિવેદી
અવગતની એંધાણી,
એ સંતો, અવગતની એંધાણી,
ચાતક પીએ એઠું પાણી.
રાજના રાજ એવા મેઘરાજાને ઘર
એની પરબ મંડાણી;
સોનેરી દોરેથી ને હેમલા હેલથી
રૂપેરી ધાર રેલાણી :
હે સંતો તોય તરસ ન છિપાણી
કે ચાતક પીએ એઠું પાણી.
માનસર છોડીને આવ્યો શું હંસલો
માછલીએ મન આણી!
ચતુર ચકોરની ચૂકીને ચાંદની
આગિયે આંખ ખેંચાણી!
હે સંતો, આતમ-જ્યોતિ ઓલવાણી
કે ચાતક પીએ એઠું પાણી.
કળિયુગ કેરો વ્યાપ્યો મહિમા
સંતની નિષ્ફળ વાણી;
દાસીય ન્હોતી મનમ્હોલમાં એ થઈ
માયા આજ મહારાણી!
હે સંતો, આવે પ્રલય લો જાણી
કે ચાતક પીએ એઠું પાણી.
(રામરસ, ૧૯૫૬, પૃ. ૫૯)