અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/નીરવ પટેલ/હું ન ડોશી

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.


હું ન ડોશી

નીરવ પટેલ


હાળા ચાલી-પચ્ચા વરહથી બખાળા કર સ
પણ કશ્શો ભલીવાર લાવતા નથી એમના કૉમમં.
બે-પાંચ વરહ થયાં નથી
ક આ આયા મત માગવા!
માળી કશ્શી ગતાગમ પડતી નથી —
આટઆટલા મત જાય સ ચ્યાં?

કૅ’સ ક આ વખત તો વાલો નાંમેરી ઊભા સ...
હો કૅ’સ માંણહ હારો સ.
કે’વાય સ ક ભલો આદમી બાબાસાયેબના વખતથી
ગરીબ-ગુરબાંનાં કાંમ કર સ.
પણ આ રાખ્ખશોમાં બાપડાનું હું ગજુ?
બોલ ડોશી, હું કરવું સ આ ફેરા?

તમે તો જનમના ભોળિયા, ડોહા —
વૈતરાં કૂટી ખાવ.
હાંભર્યું સ ક માથાદીઠ દહ મલ સ?
અનઁ ગાંઠિયાનું પડીકું સોગામ
મોટર મેલી જાય ન લૈ જાય
ઘૈડે-ઘૈડપણ મહાલી લો બે ઘડી —

પોટલી પાંણી પીવું હોય તો પી લો.
વાલા નાંમેરીનું ભગવાંન હારું કર —
પણ મત તો મનુભૈનં.

જાવ જઈનં ભાવતાલ કરી આવો,
કૅ’જો ક બે જણ સઃ
હું ન ડોશી.


ભૈ હાંભર્યું સ ક એ તો માથાદીઠ દહ આલ સ
તમાર બાર આલવા હોય તો

બે સઃ
હું ન ડોશી...
ઝાઝા નથી
બે દહાડીનાં મૂલ સ.
અમારા બે ઘડી વિહાંમો વૈતરાંમાંથી
બાકી અમે તો આ હેંડ્યાં હાડકાં વેંણવા—
મગો મેંતર કોથળે પાંચ આલ સ.
હાંજ પડ રોટલા ભેળા થયા
એટલે ભયો ભયો.
ભૈ તમનં હોંપ્યાં રાજ ન પાટ
અમાર તો ભલો અમારો રઝળપાટ.
કૉ’, દા’ડો ચઢ સ
નં ડોશી ખોટી થાય સ...
પાપમાં પડવાનું સ
પણ બોલ્યું પાળવાનું સ.
બોલો, આલવા સ માથાદીઠ બાર?
બે સઃ
હું ન ડોશી.
પરબ, ઑગસ્ટ, પૃ. ૧૭-૧૮