અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/બળવંતરાય ક. ઠાકોર /નવ્ય કવિતા

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.
નવ્ય કવિતા

બળવંતરાય ક. ઠાકોર

મને ચ્હાશો? ના હું લલિત લલકારાવલિ તરલ;
નહીં ચ્હાશો? હું તો હૃદય ઊતરું તે પછી સરલ.

મને ચ્હાશો? ના હું પરિચિત પદાલંકૃત પટલ;
નહીં ચ્હાશો? હું તો મરમ સમજાયે દ્યુતિ વિમલ.

મને ચ્હાશો? ના હું પ્રભુ ભજું ચમત્કાર ગજબે;
નહીં ચ્હાશો? હું તો કુદરત રહું મોહી અજબે.

મને ચ્હાશો? ના હું દ્રવું સુરવિલાસાદ્ભુત રસે;
નહીં ચ્હાશો? હું તો પીગળું જગના અંધ હવસે.

મને ચ્હાશો? ના હું જડબલજયાલેખન કરું;
નહીં ચ્હાશો? હું તો મૃદુલ રતિરંગે દૃગ હરું.

મને ચ્હાશો? ના હું ગત સમય જાજ્વલ્યથી હસું;
નહીં ચ્હાશો? હું તો ઊડી ઊડી જ ભાવિ પ્રતિ ધસું.

મહાકાવ્યો જૂનાં કવિયન અને વંદું સહુને,
નવે કાળે તોયે કવન નવલાં સર્જી દઉં ને?

(ભણકાર, પૃ. ૩)