કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – પ્રિયકાન્ત મણિયાર/ ૧૨. સાંઈ

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.


૧૨. સાંઈ

પ્રિયકાન્ત મણિયાર

પાઈ પ્યાલી તેં સાંઈ! અમોને અમલ ચડ્યા ઘનઘેરા,
આ મનનાં ઈંધણ સળગાવ્યાં, નાખ્યા ડુંગર ડેરા. — પાઈo

આંખ મીંચી અંધારાં બાંધ્યાં, ફૂટી સૂરજ સરવાણી,
એક આસને બેસી સફરી અરબી ઘોડી પલાણી,
કુરનિસ કરતા ઝૂક્યા હજૂર કૈંક નવાબ નમેરા. — પાઈo

નામ રહ્યું ના, ધામ ગયું, ને કોણ જોરુ ને છોરુ?
જીતી બાજી આ છેલ્લીવેલી જ્યાં નિજનું મૂક્યું મ્હોરું;
ઊડે અમારાં જુલ્ફાં પાગલ જાણે મોજી બટેરા. — પાઈo

ઇલમની લકડી દીધી સાંઈ! ધૂળમાં નાવ ચલાવી;
અલકમલકની આંખો જુએ કાઠની ગાય દુઝાવી;
પરકમ્મા કરતાં તુજ સાંઈ! છૂટી ગયા ભવફેરા. — પાઈo
(આ નભ ઝૂક્યું, પૃ. ૨૬)