કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – સુરેશ દલાલ/સાંજ થાય ને –

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.
૨૩. સાંજ થાય ને —

દિવસ ઊગે તે સૌને માટે : રાત ઊગે તે તારી;
બંધ સમયનાં દ્વાર અને આ ક્ષણની ખૂલે બારી!

સાંજ થાય ને અજવાળું આ
વહેતા જળની જેમ પલકમાં સરતું;
અહો! હવામાં હળવે હળવે
તારું વદન ઊઘડતું
એક જ તારું સ્મિત અને હું સાંજ લઉં શણગારી :
બંધ સમયનાં દ્વાર અને આ ક્ષણની ખૂલે બારી!

શ્યામલ તારા કેશ સમા અંધારે ઝૂલે
નભની અનંત માયા;
અહો! સ્પર્શમાં મ્હોરે છે અહીં
સૌરભના પડછાયા.
વનવનનાં આ ફૂલપર્ણ પર વસંત આ અણધારી :
બંધ સમયનાં દ્વાર અને આ ક્ષણની ખૂલે બારી.

૧૯૬૮(કાવ્યસૃષ્ટિ, પૃ. ૧૦૭)