કોડિયાં/ઘરજાત્રા

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.
ઘરજાત્રા


પાર કર્યો પહેલો મહેરામણ
          અમુક્ત માનસ નીતરવા;
ઘર લથડેલો નીચો ઝંડો
          પર ઓથે ઊંચો કરવા.
ફૂલ મળ્યાં, આશ્વાસન પામ્યો,
          ના એકલ હું, સમજાયું;
લડાઈ સૌની જુદી જુદી,
          એક થતાં સત રોપાયું.
અખબારો આહ્લેક પુકારે,
          બીજો સમદર વીતી આવ!
દોડધામની દુનિયામાં તું
          અનહત હિન્દી ઢોલ બજાવ!
દુશ્મનના ધડાકારા વચ્ચે
          અહીં તહીં ગયા સાચા સૂર;
રોજિંદી એ કલમે મારા
          ના ઊતર્યાં હૈયાનાં પૂર.
ત્રીજે ટેકે રચ્યાં પુસ્તકો
          અર્થશાસ્ત્ર ઇતિહાસ ભરી;
ચોથો દરિયો પાર કરીને
          પરભાષાને આપ્ત કરી.
આત્મકથા સરજાવી ત્યારે
          જમણી મારી ફરકી આંખ;
વાત અનોખી સૂણી પૂર્વની
          પરદેશોએ લીધો પાંખ.
નવલકથા નાટક સર્જાતાં
          ઓળંગ્યા બે દરિયા સાથ;
પરભાષામાં મળ્યાં ચુંબનો,
          પરભાષામાં લીધી બાથ.
પરદેશણ ભર્યા જોબને
          પરદેશીએ માંડી મીટ;
આંખ વીંચાણી એ તંદ્રામાં
          શિર પર ત્યાં તો ડગ્યો કિરીટ.
યાત્રા કેરો અંત જણાયો,
          સર્વ જીત્યો એવું જ્યાં થાય;
સાત સમુંદર ઓળંગેલી
          કવિતાની કેડી પરખાય.
કમાન જેવો દેહ પાતળો,
          પકડું, પકડું, છટકી જાય;
પકડી, આળોટ્યાં જ્યાં, નીચે
          સ્વભોમનું ધ્રો-ખડ પથરાય!
ઊખડેલા નવ આંબા ઊગે!
          ઘરે ઊગેલા આભે પૂગે!
16-9-’48