ગુજરાતી ગઝલસંપદા/ડાહ્યાભાઈ દેરાસરી ‘બુલબુલ’
નિગાહ તુજની, અરે! બદમસ્તીમાં હુશિયાર કેવી છે?
અમારું દિલ ચુરાવાને, કહો! તૈયાર કેવી છે?
અદાથી ફેરવી ખંજર ગળા પર, તું પછી કહેતી;
શહીદે નાઝ! બતલાવો કે આમાં ધાર કેવી છે?
જિગર તૂટ્યું રવાના ફાટ્યું જઈને દિલમહીં લાગી;
ગજબનો ઘા કરે ચંચલ, નિગાહે યાર કેવી છે?
ઝબહ કરતી અમોને તું, હસીને પૂછતી પણ તું;
જરા દિલબર! બતાવોને અહા! તલવાર કેવી છે!
કતલ આશકને કરવાને નિગાહ તલવાર કાફી છે;
વિરહના ઝખ્મને કાજે મર્હમ દિદાર કાફી છે!
પરેશાં દિલ દીવાનાને નથી દરકાર જંજીરની;
અમોને ક્યદ કરવાને હૃદયનો તાર કાફી છે!
નથી તસ્બીહ, નહીં સિઝદા, નહીં મતલબ કિતાબોથી;
તસવ્વર દિલ થયું છે આ, બસ! એ તકરાર કાફી છે.
પરેશાં જોઈને મુજને, ન કર તું ઝુલ્મ, અય ઝાલિમ!
ઈલાજે દર્દ દિલને કાજ ફક્ત તુજ પ્યાર કાફી છે!
નથી મુમકીન, અયે દિલબર! નિયત બદલે જરા મારી!
ડૂબેલાને બચાવાને, સનમ! તુજ પ્યાર કાફી છે!
ન જા તું જાન છોડીને, અરે! આ ફાની દુનિયામાં;
ઝબેહ કરવા મને તુજ ખંજરે ગુફતાર કાફી છે.