મધ્યકાલીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/સતભામાનું રૂસણું

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.


સતભામાનું રૂસણું

મીરાં

"જાણ્યું જાણ્યું હેત તમારું જાદવા રે લોલ,
હેત જ હોય તો હૈડામાં વરતાય જો;
અમે તમારી આંખડિયે અળખામણાં રે લોલ,
વા’લ હોય તો નયણામાં ઝબકાય જો;
જાણ્યું જાણ્યું૦
પારિજાતકનું ફુલ રે નારદ લાવિયા રે લોલ,
જૈ સોંપ્યું રાણી રુક્મિણીને દરબાર જો;

એકે પાંખલડી મારે મંદિર ન મોકલી રે લોલ,
કીધી મુજથી એ અદકેરી નાર જો;
જાણ્યું જાણ્યું૦
અચરત પામ્યાં ને આનંદ ઊતર્યો રે લોલ,
જાઓ જાઓ નહિ બોલું સુંદર શ્યામ જો;
રુક્મિણીને મંદિર જૈને રંગે રમો રે લોલ,
હવે તમારે અમ સાથે શું કામ જો;
જાણ્યું જાણ્યું૦
અળગા રહો અલબેલા મને અડશો નહિ રે લોલ,
તમ સાથે નહિ બોલું નંદકુમાર જો;
મોલે તો પધારો માનીતી તણે રે લોલ,
આજ પછી નવ આવશો મારે દ્વાર જો;
જાણ્યું જાણ્યું૦
નારદે કહ્યું સતભામા સાંભળો રે લોલ,
એ નિર્લજને નથી તમારું કામ જો;
કાલા ને વાલા કરતો ને આવશે રે લોલ,
મોટા કુળની મૂકશો માં તમે માંમ જો;
જાણ્યું જાણ્યું૦
ઉતાર્યાં આભ્રણ રે સર્વે અંગ થકી રે લોલ,
લો શામળિયા તમારો શણગાર જો;
મારા રે મૈયરની ઓઢું ઓઢણી રે લોલ,
બીજું આપો માનીતીને દરબાર જો;
જાણ્યું જાણ્યું૦
ચરણા ચીર ઉતારી ચોળી ચુંદડી રે લોલ,
 ઉર થકી ઉતાર્યો નવસર હાર જો;
કાંબી ને કડલાં રે ત્રોટી દામણી રે લોલ,
સર્વ સંભાળી લેજો નંદકુમાર જો;
જાણ્યું જાણ્યું૦
આગળથી નવ જાણ્યું મેં તો એવડું રે લોલ,
ધરથી ન જાણ્યો ધુતારાનો ઢંગ જો;
બાળપણાની પ્રીત અમારી પાલટી રે લોલ,
એ નિર્લજને શાનો દીજે રંગ જો;
જાણ્યું જાણ્યું૦
ધીરજથી વાતો ધરથી જાણી નહિ રે લોલ,
 પ્રીત કરીને પરવશ કીધા પ્રાણ જો;
કાળજાડાં કોરીને ભીતર ભેદિયાં રે લોલ,
મીટડલીમાં માર્યા મોહનાં બાણ જો;
જાણ્યું જાણ્યું૦
પ્રીત કરી પરહરવું નો’તું પાધરું રે લોલ,
 થોડા દિવસમાં શું દીધાં મને સુખ જો;
સ્વપ્નાનાં સુખડાં રે સ્વપ્ને વહી ગયાં રે લોલ,
દેહલડીમાં પ્રગટ્યાં દારુણ દુ:ખ જો;
જાણ્યું જાણ્યું૦

પૂરણ પાપ મળ્યાં રે એ અબળા તણાં રે લોલ,
જેનો પરણ્યો પરઘેર રમવા જાય જો;
અબોલડા લીધા રે બાળે વેશથી રે લોલ,
તે નારીનું જોબન ઝોલાં ખાય જો;
જાણ્યું જાણ્યું૦
પાણીડાં પીને રે ઘર શું પૂછિયે રે લોલ,
 વેરી પિતાએ પૂરણ સાધ્યાં વેર જો;

ઉછેરી આપી રે એન હાથમાં રે લોલ,
ગળથૂથીમાં ધોળી ન પાયાં ઝેર જો.
જાણ્યું જાણ્યું૦
શોકલડીનાં વેણ મને બહુ સાંભરે લોલ,
નાયણાંમાંથી છૂટ જળની ધાર જો;
હૈડું ન ફાટ્યું રે હજાુયે અમતણું રે લોલ,
ઉર ઉપર કાંઈ ઊઠ્યા મેઘ મલાર જો;"
જાણ્યું જાણ્યું૦
"એવાં તે મેણાં શું બોલો મુખ થકી રે લોલ,
ભોળાં મનની શું આણો છો ભ્રાંત જો;
નારી મત શું રાખો નારદને કહ્યે રે લોલ,
કુળવંતી તમે કેમ કરો કલ્પાંત જો;
જાણ્યું જાણ્યું૦
પટરાણી તમથી બીજી પ્યારી નથી રે લોલ,
શું સતભામા, કૂડો આવ્યો ક્રોધ જો;
કપટી નારદિયાનાં કેહેણ ન માનિયે રે લોલ,
 ઘણો વધારે ઘેર ઘેર જઈ વિરોધ જો;
જાણ્યું જાણ્યું૦
સાચું જો કહું તો તમે નવ સાંભળો રે લોલ,
કહો સતભામા, ખાઉં તમ આગળ સમ જો;
કાળુડા નાગને આપું આંગળી રે લોલ,
તોયે તમારું મન નવ માને ક્યમ જો;
જાણ્યું જાણ્યું૦
મોહનજી કહે રે સતી તમે સાંભળો રે લોલ,
કહો તો મંગાવું પારિજાતકનું ઝાડ જો;
આણીને રોપાવું તમારે આંગણે રે લોલ,
રાણી રોષ તજીને મૂકો રાડ જો;"
જાણ્યું જાણ્યું૦
હરખીને બોલ્યાં હરિથી હેતશું રે લોલ,
સતભામાને સૌકો લાગ્યાં પાય જો;
વાજાં ને વાગે રે વાંસળી રે લોલ,
ગીત ગાન ને નૌતમ ઉચ્છવ થાય જો;
જાણ્યું જાણ્યું૦
કુમકુમ ને કસ્તૂરી બેહેકે કેવડો રે લોલ, ચ્
ાૂવા ચંદન ઊડે અબીલ ગુલાલ જો;
આનંદ-ઓછવ રે થાય અતિ ઘણો રે લોલ,
ભેર ભૂંગળ ને વાગે મૃદંગ તાલ જો;
જાણ્યું જાણ્યું૦
રૂશણું ગાયું રે રૂડી રીતશું રે લોલ,
સતભામાનાં મનાવ્યાં છે મન જો;
મીરાંનો સ્વામી રે મોલ પધારિયા રે લોલ,
સતભામાનાં જીવન કીધાં ધન્ય જો;
જાણ્યું જાણ્યું૦