મધ્યકાલીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા /રવિસાહેબ પદ ૮

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.


પદ ૮

રવિસાહેબ

તે હરિ મુજમાંહી મલ્યા
કહો ઓધવજી શું કરે શ્રી કૃષ્ણ કુબજા, વાલાજીને વશ કર્યા
અમે આહીરડાં એકલા ગોકુળ માંય, નીરગુણ નઠોર થઈને રહ્યા રે          ||૧||

હમે ભરવાડાં રંક હમારી જાત, આશા ભર્યા આંસુડા ખેરીયે
શુધ વીના શ્યામા સરવે રહી અકલાય, શોધતી ફરૂ હરીને શેરીએ રે          ||૨||

એણે અમોને રંગ રમાડ્યાં રાસ, વીહાર કીધો હરી આ વનમાંજી
છેલી વેળાનો કરી ગયો નીરાશ, વ્રેહની બળતરાં ઊઠી તન માંહે રે          ||૩||

એણે અમોને સુખ આપ્યા અપાર, મહારંગ થઈ રેતો આ રાનમે રે
પોતે વાતા મધુરી મધુરી વેણ, સહુ વ્રજ નારી ગાતાં ગાનમેં રે          ||૪||

વ્રેહની વેધી બોલે મધુરા બોલ, ઓધવ સાંભલીને થયા ગળગળા રે
ભાણ પ્રતાપે મગન થયા રવીદાસ, તે હરી મુજમાંહી મલ્યા હે રે          ||૫||