અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/નયના જાની/વચમાં ઊભું રે એક વેલડું: Difference between revisions

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
No edit summary
No edit summary
 
Line 46: Line 46:
{{Right|નવનીત સમર્પણ, ઑક્ટોબર, પૃ. ૧૧૮}}
{{Right|નવનીત સમર્પણ, ઑક્ટોબર, પૃ. ૧૧૮}}
</poem>
</poem>
{{HeaderNav2
|previous =પ્રતીક્ષા જ છે હવે
|next =સૂરનો ગુલાલ
}}

Latest revision as of 10:50, 28 October 2021


વચમાં ઊભું રે એક વેલડું

નયના જાની

આથમતો સૂરજ ને ઊગતો ચાંદલો
એવા રૂડા ગોરજવેળાના અજવાસ
આ દૃશ્ય દાદાની ડેલિયું
ઓ દૃશ્ય પિયુના આવાસ
વચમાં ઊભું રે એક વેલડું...

એક રે આંખડીએ આંસુ ભર્યાં
બીજીએ સપનાના રંગ
સપનાના રંગ સાદ દઈ નોતરે
છૂટે નૈ સૈયરનો સંગ
વચમાં ઊભું રે એક વેલડું

છોડી છૂટે ના મહિયર ગાંઠડી
ને આમ છેડાછેડી બંધાય
હસતી-રોતી ઊડી ચરકલડી
કે રૂમઝૂમ કિયે મલક જાય
હેતે રે વળાવો બેનીનું વેલડું...

માડીની રુએ એક આંખડી
ને બીજી હરખે ભીંજાય
બે બે ઘરનો દીવડો દીકરો
તેજ કેમ રે સમાય
હોંશે રે વળાવો બેનીનું વેલડું...

આ દૃશ્ય વસમાં વળામણાં
ઓ દૃશ્ય કંકુ વેરાય
વ્હાલપનાં મીઠડાં વધામણાં
મોંઘું કોણ રે પોંખાય
હેતે રે વધાવો વહુનું વેલડું...

પધારો ને લાડડી કોડે ભર્યાં
મારે આંગણિયે અંજવાસ
પગલાં ભરો ને કમ્મળ ખીલતાં
ઘરમાં લખમીનો વાસ
હોંશે રે વધાવો વહુનું વેલડું...

આથમ્યો સૂરજ નો ઊગ્યો ચાંદલો
રંગ પૂનમની રાત
ઓરડામાં ઝળહળ ઉજાગરો
રાતી ચૂંદડીએ ભાત
હરખે ઊભું રે એક વેલડું...
નવનીત સમર્પણ, ઑક્ટોબર, પૃ. ૧૧૮