26,604
edits
KhyatiJoshi (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|કડવું ૧૦|}} {{Poem2Open}} {{Color|Blue|[પોતાને પેટીમાંથી બહાર કાઢવા ભાર્ગવર...") |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
(One intermediate revision by the same user not shown) | |||
Line 3: | Line 3: | ||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
{{Color|Blue|[પોતાને પેટીમાંથી બહાર કાઢવા ભાર્ગવરૂપ શ્રીકૃષ્ણને અહિલોચનની વિનંતી. એ તો હજી પોતાને પેટીમાં પૂરવાના ગુરુના કાર્યને મજાક-મશ્કરી જ માને છે. | {{Color|Blue|[પોતાને પેટીમાંથી બહાર કાઢવા ભાર્ગવરૂપ શ્રીકૃષ્ણને અહિલોચનની વિનંતી. એ તો હજી પોતાને પેટીમાં પૂરવાના ગુરુના કાર્યને મજાક-મશ્કરી જ માને છે.}} | ||
કડવાની પ્રત્યેક પંક્તિ ‘ગુરુજી’થી અંત પામે છે. ‘મામેરું’માં કુંવરબાઈના સીમંત પ્રસંગે સાસુ જે પત્ર લખાવે છે એમાં પ્રત્યેક પંક્તિને છેડે આવતા ‘વહુજી’ શબ્દની સમગ્ર લઢણ અહીં પણ રસપ્રદ છે.]}}{{Poem2Close}} | {{Color|Blue|કડવાની પ્રત્યેક પંક્તિ ‘ગુરુજી’થી અંત પામે છે. ‘મામેરું’માં કુંવરબાઈના સીમંત પ્રસંગે સાસુ જે પત્ર લખાવે છે એમાં પ્રત્યેક પંક્તિને છેડે આવતા ‘વહુજી’ શબ્દની સમગ્ર લઢણ અહીં પણ રસપ્રદ છે.]}}{{Poem2Close}} | ||
Line 36: | Line 36: | ||
મારી માતા ટળવળીને મરશે, ભેદશે દુઃખનાં બાણ, ગુરુજી!{{Space}} ૯ | મારી માતા ટળવળીને મરશે, ભેદશે દુઃખનાં બાણ, ગુરુજી!{{Space}} ૯ | ||
::::: વલણ | ::::: '''વલણ''' | ||
::: ભેદશે બાણ ને પ્રાણ જાશે, માતા તો નિશ્ચે મરે.’ | ::: ભેદશે બાણ ને પ્રાણ જાશે, માતા તો નિશ્ચે મરે.’ | ||
::: અકળાયો અહિલોચન, પછે અવિનાશી વાણી ઓચરે.{{Space}} ૧૦ | ::: અકળાયો અહિલોચન, પછે અવિનાશી વાણી ઓચરે.{{Space}} ૧૦ | ||
</poem> | </poem> | ||
<br> | |||
{{HeaderNav2 | |||
|previous = કડવું ૧૦ | |||
|next = કડવું ૧૨ | |||
}} | |||
<br> |
edits