View source for અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/ઉપેન્દ્ર પંડ્યા/ઊગ્યું અનુપ પ્રભાત!

{{SetTitle}}

{{Heading|ઊગ્યું અનુપ પ્રભાત!|ઉપેન્દ્ર પંડ્યા}}
<poem>
	{{space}}ઊગ્યું અનુપ પ્રભાત!
કપૂરમાં ઘૂંટેલાં સુંદર કોમલ ભીનાં ગાત!
	{{space}}ઊગ્યું અનુપ પ્રભાત!

વહેલી સવારે બળદો જાતા મંદ રણકતી સીમે,
ઝીણી ઝાકળની ઝરમરમાં મ્હેકે ધરતી ધીમે,
ગોરી ગાયનાં ગોરસમાંહી કેસરરંગી ભાત,
	{{space}}ઊગ્યું અનુપ પ્રભાત!

લીલાં સૂકાં તૃણ પર ચળકે તડકો આ રઢિયાળો,
ઢેલડ સંગે રૂમઝૂમ નીકળ્યો મોર બની છોગાળો,
આકાશે ઊડતાં પંખીની રેશમી રંગ-બિછાત,
	{{space}}ઊગ્યું અનુપ પ્રભાત!

વૃક્ષ પરેથી સરી પડ્યાં છે બોરસલીનાં ફૂલ,
ફરફરતું વનકન્યા કેરું શ્વેત સુગન્ધિ દુકૂલ,
લળી લળી કૈં સમીર કહેતો ઝરણાંને શી વાતે?
	{{space}}ઊગ્યું અનુપ પ્રભાત!

કૃષ્ણઘેલી ગોપીનું મલકે શિશુ જાણે નવજાત!
	{{space}}ઊગ્યું અનુપ પ્રભાત!
</poem>


{{HeaderNav
|previous=[[અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/અંબાલાલ `ડાયર'/લૂંટાયા! | લૂંટાયા!]]  | સમયના કાફલા સાથે રહીને શ્વાસ લૂંટાયા, ]]
|next=[[ અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/ઉપેન્દ્ર પંડ્યા/ઝરમર | ઝરમર]]  | ઝીણી ઝરમર વરસી! આજ હવામાં હીરાની કંઈ કણીઓ ઝગમગ વિલસી!]]
}}