અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/મણિલાલ દેસાઈ/રાત: Difference between revisions

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
(Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|રાત|મણિલાલ દેસાઈ}} <poem> દિવસભર વન મહીં આમલીડાળ પર વન્ય વાગોળ...")
 
No edit summary
 
Line 22: Line 22:
{{Right|(રાનેરી, પૃ. ૭૭)}}
{{Right|(રાનેરી, પૃ. ૭૭)}}
</poem>
</poem>
{{HeaderNav2
|previous =રસ્તો
|next =રાનેરી
}}

Latest revision as of 10:25, 23 October 2021


રાત

મણિલાલ દેસાઈ

દિવસભર વન મહીં આમલીડાળ પર
વન્ય વાગોળની સાથ ઝૂલી.
રાત પડતાં જ એ પાંખ ખૂલી,
સીમ શિયાળની પોકપોકે ધસી આવતી
ગામમાં.
સાપના દર થકી કાંચળીમાં પૂરી અંગ
નીકળી પડી રાનમાં.
પાણીનું પોત ધીમે ધીમે સળવળે,
આભ પછડાયું અેનેય તે કળ વળે,
સોનચંપો લઈ હાથમાં
પવન ડગલાં ભરે,
ધૂણીથી વાસ મરચાંની આવી ભળે.
રાત —
રે વાઘના ચામડાથી મઢી —
થોરની વાડ કૂદી અને ગામમાં આવતી,
બારણાં બંધ ખખડાવતી.
(રાનેરી, પૃ. ૭૭)