ઉદયન ઠક્કરનાં ઉત્તમ કાવ્યો/રોજ સાંજે પંખીઓના: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
રોજ સાંજે પંખીઓના
(+1) |
No edit summary |
||
Line 20: | Line 20: | ||
</poem><br> | </poem><br> | ||
{{HeaderNav2 | {{HeaderNav2 | ||
|previous = ધ માસ્ટર્સ | |previous = ધ માસ્ટર્સ ટચ | ||
|next = | |next = રાતદિવસ ગોખલે રહી-રહીને | ||
}} | }} |
Latest revision as of 15:03, 5 April 2024
રોજ સાંજે પંખીઓના મોરચા મંડાય છે
વૃક્ષની માલિકી બાબત માગણીઓ થાય છે
એક સૂકા પાનની રેખામાં ઠેબાં ખાય છે
એ પવન બ્રહ્માંડભરનો ભોમિયો કહેવાય છે?
અસ્તરેખા જોઈને સૂરજની, કૂકડાએ કહ્યું,
‘આપના પ્રારબ્ધમાં બહુ ચડઊતર દેખાય છે’
બાલદી, શીશી, તપેલી, પ્યાલું, ડબ્બો, ટોપિયું
ફૂલ જ્યાં બોળે ચરણ ત્યાં ફૂલદાની થાય છે
ક્યાંક તો જાતો હશે, એમ માનીને ચાલ્યો હતો
પણ હવે રસ્તો પૂછે છે, ‘ભાઈ, તું ક્યાં જાય છે?’