View source for ઉદયન ઠક્કરનાં ઉત્તમ કાવ્યો/સમૂહગાન

{{SetTitle}}
<center><big><big>'''સમૂહગાન'''</big></big></center>


<poem>
સમૂહ :
{{gap}}પ્રેમ અમારો મહાદેવ, ને અમે પ્રેમના નંદી જી 
{{gap}}આંખ મારતી જે જે છોરી, અમે એમના બંદી જી!

અવાજ ૧ :
{{gap}}એક છોરીએ અંગોમાં સાગરનાં મોજાં રાખ્યાં છે 
{{gap}}અટકળની આ વાત નથી, મેં થોડાં થોડાં ચાખ્યાં છે... 
{{gap}}ઠેર ઠેર એની કાયામાં વમળ-વર્તુળો ઊઠે છે 
{{gap}}ઊંડે તાણી જાય છે, મારા
{{gap}}શ્વાસો
{{gap}}ક્રમશઃ
{{gap}}તૂટે છે

સમૂહ :
{{gap}}પ્રેમ અમારો મહાદેવ, ને અમે પ્રેમના નંદી જી

અવાજ ૨ :
{{gap}}મોડું-વ્હેલું નિશ્ચિત છે, ને તો પણ એને ટાળે છે 
{{gap}}જળસમૂહને એક છોકરી તણખ્ખલાથી ખાળે છે 
{{gap}}દીવાસળીના દેશમાં, રમણી, કેમ બચીને રહેવાશે? 
{{gap}}મીણનો જથ્થો નષ્ટ થશે, પણ અજવાળાંઓ ફેલાશે

સમૂહ :
{{gap}}પ્રેમ અમારો મહાદેવ, ને અમે પ્રેમના નંદી જી

અવાજ ૩ :
{{gap}}શરીર નામે પરિસ્થિતિથી છટક્યું, એ તો છટક્યું રે!
{{gap}}રૂપ કોઈનું, અટકળથી પણ આગળ જઈને અટક્યું રે!
{{gap}}જાણે પંખી ડાળ મૂકીને, જાત હવામાં ફેંકે જી 
{{gap}}અથવા દૈનિકમાંથી શીર્ષક, વાચક સુધી ઠેકે જી

સમૂહ :
{{gap}}પ્રેમ અમારો મહાદેવ, ને અમે પ્રેમના નંદી જી
</poem><br>
{{HeaderNav2
|previous = વરસાદમાં
|next = અધવચ્ચે ઊભેલી સ્ત્રીનું ગીત
}}