કંદરા/જન્મ

જન્મ

ઉજ્જડ દુકાળિયા ગામની સીમના
તળાવની પાળે ચિત્કારે છે ટિટોડી.
સરોવરનાં સુંવાળાં પાણીને
પલકવારમાં માપી લઈને
એક પગે ઊભો રહ્યો છે
બગલો. કંટાળેલો.
આ પાણીયે હવે નથી રહ્યાં
પહેલાં જેવાં ગુપ્ત, અગાધ.
અને આ બધાંથી અજાણ
દૂર દૂરથી હોડીઓમાં બેસીને
આવી રહેલાં ફ્લેમિંગોને
કેવી રીતે રોકવાં?
વચ્ચે કેટલાક ટાપુઓ આવે છે.
કોરી, મોટી શિલાઓનાં બનેલા.
પણ શું એવા ટાપુઓમાં એમને ઉતારવાં,
જ્યાં મરેલા કાચબાના તેલની સુંગધ હોય,
શંખોની ભષ્મ હોય,
જેના ઉપયોગની કંઈ જ ખબર ન હોય
એવી કિંમતી દરિયાઈ ઔષધિઓ હોય,
વમળોમાં ઊગી આવેલાં
અને સીગલોએ ચાંચમાં લઈને
ટાપુઓ પર ફેંકી દીધેલાં
જળકમળો હોય,
બંધ શ્યામગુલાબી રંગનાં!
અને પછી જો ફલેમિંગો
ત્યાં જ રહી જાય તો?