કાવ્યમંગલા/વેરણ મીંદડી
આદમ, તને મીંદડી રે
મધરાતે વેરણ થઈ,
આદમ, તને મીંદડી વેરણ થઈ. ધ્રુવ *
પીંજવા આણ્યું બે મણ રૂ ને કપાસિયા મહીં ખૂબ,
ઉંદરભાઈ તે ખાવા રાતરે આવ્યા ધૂબાધૂબ,
શી ઘરમાં દોટંદોટા થઈ. આ *
છાપરામાંથી કાણું કરી ત્યાં આવ્યાં બિલ્લીબાઈ,
જાળવી માર્યો ભૂસકો તો યે પડી પથારીમાંહિ,
પીંજારણ કૂદવા લાગી ગઈ. આ *
દીવાસળીનું ઠેકાણું ન મળે, દીવામાં દીવેટ નહિ.
આદમ બાપડો રતાંધળો, ને પીંજારણ તો રઘવાઈ. આ *
નાનો ત્યારે અલિયો ઉઠ્યો ધાઈ. આ *
અલિયે ઉઠી લાકડી લીધી, દોડ્યો રસોડા મેર,
ચાર પૈસાની હાંડલી આણી મેલી’તી ચૂલાની બેડ,
અલિયાએ લાકડી ત્યાં ઘુમાઈ. આ *
ઉંદર નાઠા, બિલ્લી નાઠી, સમકારો જ્યાં કીધો,
બેડ ઉપરની હાંડલી ઉપર અલિયે ફટકો દીધો,
બિચારી હાંડલી ભાંગી ગઈ. આ *
હાંડલી ભાંગી, ઘર તો ભાંગ્યું. વાસણ ન રહ્યું કાંઇ,
કાલ શું મેલવું રાંધવા વાસણ ચિત્તમાં ચિંતા થઈ,
આદમને નિંદરા વેરણ થઈ. આ *
(૫ સપ્ટેમ્બર, ૧૯૩૧)