કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – જયન્ત પાઠક/૧૪. આદિમતાની એક અનુભૂતિ: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
KhyatiJoshi (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૧૪. આદિમતાની એક અનુભૂતિ|– જયન્ત પાઠક}} <poem> હું આવું છું પાછો,...") |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 1: | Line 1: | ||
{{SetTitle}} | {{SetTitle}} | ||
{{Heading|૧૪. આદિમતાની એક અનુભૂતિ| | {{Heading|૧૪. આદિમતાની એક અનુભૂતિ|જયન્ત પાઠક}} | ||
<poem> | <poem> | ||
હું આવું છું પાછો, બહુ દિન પછી, ઘેર : વનમાં, | હું આવું છું પાછો, બહુ દિન પછી, ઘેર : વનમાં, |
Revision as of 11:56, 10 July 2021
૧૪. આદિમતાની એક અનુભૂતિ
જયન્ત પાઠક
હું આવું છું પાછો, બહુ દિન પછી, ઘેર : વનમાં,
ઉતારી નાખું છું વસન પુરના સભ્ય જનનાં;
પહેરી લૌં લીલું પટ ઊડતું વાતા પવનમાં,
હું આદિવાસી-શો ફરું અસલ વાતાવરણમાં.
ફૂલોમાં ઊંડેરો ઊતરી મધુ પીતો ચશચશી,
રજોટાતો, પાવા વિહગગણ કેરા બજવતો;
મહેકી માટીમાં વૃષભ મદીલો શૃંગ ઘસતો;
હું તાડોમાં ડોલું અસલિયતનો આસવ ઢીંચી.
સ્તનો-શી ઘાટીલી અહીંતહીં ફૂટી ટેકરી પરે
તૃણોના રોમાંચે તરવરતી, મારા કર ફરે;
સુંવાળી ને લીસી દ્રુત ઝરણજંઘાગીતલયે
ખીણોમાં ઊંડેરી ઊતરું રતિના ગૂઢ નિલયે.
પુરાણું આ મારું વન-ઘર, નહીં છપ્પર-ભીંતો;
અહીં અંધારાથી, શરમ મૂકીને, સૂર્ય રમતો.
(ક્ષણોમાં જીવું છું, ૧૯૯૭, પૃ. ૧૯૭)