કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – નલિન રાવળ/ ૩૮. સખ્ય

Revision as of 10:17, 18 September 2021 by MeghaBhavsar (talk | contribs)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)


૩૮. સખ્ય

નલિન રાવળ

મળી ગયાં ટ્રેન મહીં અચિંત
અમે પ્રવાસી અણજાણ એવાં

બારીની બ્હાર નીરખી રહી’તી
છટા ભરી ખીલી રહી’તી ચાંદની
ને
હુંય એના મુખપે છવાયલી
નીરખી રહ્યો’તો રમણીય રાગિણી
ત્યાં
સદ્ય કેવી ઘૂમવી ગ્રીવાને
વ્હેતું મૂકી એ નમનીય હાસ્ય
સાશ્ચર્ય નેત્રે નીરખી કહે :
એ… ઓ જાય…
કિલકારતી કૂંજડીઓની હાર…

વાત વીત્યે વર્ષો વહી ગયાં
એ ક્યાં?
હું ક્યાં?
છતાંય આજે
રમણીય રાત્રે
નિહાળતો અંતર-આભ ઊંડે
છવાયલી મંજુલ ચાંદનીમાં
કિલકારતી જાય
ઓ… જાય…
કિલકારતી કૂંજડીઓની હાર.
(અવકાશપંખી, પૃ. ૨૪૫)