કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – મકરન્દ દવે/૧૫. નિકટ હરિનો દેશ
Revision as of 11:34, 8 November 2022 by KhyatiJoshi (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૧૫. નિકટ હરિનો દેશ|}} <poem> નયન રે નિકટ હરિનો દેશ! રોજ રોજ એ ભમું ભૂમિ પર ખબર નહીં લવલેશ. કયા કાંઠે એની વેણુ વાગે? ક્યાં ગોવાળી વેષ? સૂરત જોયા વિણ સૂરે મન ચડે મગન ઉન્મેષ. શ્યામ સરોરુ...")
૧૫. નિકટ હરિનો દેશ
નયન રે નિકટ હરિનો દેશ!
રોજ રોજ એ ભમું ભૂમિ પર ખબર નહીં લવલેશ.
કયા કાંઠે એની વેણુ વાગે? ક્યાં ગોવાળી વેષ?
સૂરત જોયા વિણ સૂરે મન ચડે મગન ઉન્મેષ.
શ્યામ સરોરુહ કાયા ક્યાં એ? ક્યાં એ ઘુંઘર કેશ?
સ્પર્શ વિના પણ પામું એનો ગહન ગાઢ આશ્લેષ.
હરિ! તમ નગરી મહીં અમારી આવી દશા હંમેશ,
નિકટ વસી, નિરખ્યાં વિણ પીવાં અમૃત-પ્રેમ અશેષ.
રજ રજમાં વ્રજ કેરી પ્રતીતિ આપો હવે રસેશ!
નયણાં સામે એક તમોને નિરખું નિત અનિમેષ.
૧૯-૧૧-’૫૧ (ગોરજ, પૃ. ૧૩૬)