કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – માધવ રામાનુજ/૪૯. શબદ
Revision as of 02:56, 10 November 2022 by Kamalthobhani (talk | contribs) (Created page with "{{Heading| ૪૯. શબદ}} <poem> આ શબ્દ હવે છૂટે તો સારું {{Space}} મૌન સુધીના મારગ માંડ મળ્યા છે – {{Space}}{{Space}} {{Space}} {{Space}} વાટ ખૂટે તો સારું. {{Space}} સંબોધનમાં સંબંધોમાં {{Space}}{{Space}} {{Space}} માયાની માયામાં {{Space}} પગલે પગલે શબ્દ અહી...")
૪૯. શબદ
આ શબ્દ હવે છૂટે તો સારું
મૌન સુધીના મારગ માંડ મળ્યા છે –
વાટ ખૂટે તો સારું.
સંબોધનમાં સંબંધોમાં
માયાની માયામાં
પગલે પગલે શબ્દ અહીં રોકી રાખે છે,
એના પડછાયામાં
આ મનમાં પળ પળ ઊગતા રહેતા મોહ હવે છૂટે તો સારું...
ક્યાં અધવચ્ચે, ક્યાં મઝધારે
ક્યાં અનંતને આરે?
ખુદને મૂકી પાછળ ચાલ્યા
પાછા ફરશું ક્યારે!
આ જીવતર જેવું જીવતર અટવાયું છે, જાળ તૂટે તો સારું.
આ શબદ હવે છૂટે તો સારું
મૌન સુધીના મારગ માંડ મળ્યા છે –
વાટ ખૂટે તો સારું.
(અંતરનું એકાંત, પૃ. ૨૯૯)