કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – લાભશંકર ઠાકર/૩૭.ઊંઘી ગયા છે ટેવભર્યા રે ઊંઘણશી: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૩૭.ઊંઘી ગયા છે ટેવભર્યા રે ઊંઘણશી|}} <poem> ઊંઘી ગયા છે ટેવભર્ય...") |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 1: | Line 1: | ||
{{SetTitle}} | {{SetTitle}} | ||
{{Heading|૩૭.ઊંઘી ગયા છે ટેવભર્યા રે ઊંઘણશી|}} | {{Heading|૩૭.ઊંઘી ગયા છે ટેવભર્યા રે ઊંઘણશી|લાભશંકર ઠાકર}} | ||
<poem> | <poem> | ||
Line 29: | Line 29: | ||
{{Right|(ટેવ, ૨૦૦1, પૃ. 1)}} | {{Right|(ટેવ, ૨૦૦1, પૃ. 1)}} | ||
</poem> | </poem> | ||
<br> | |||
{{HeaderNav2 | |||
|previous =૩૬.બટકતી ભાષાના ધાગાથી | |||
|next = ૩૮.ટેવ જગડાવે બબડાવે ઝઘડાવે | |||
}} |
Latest revision as of 10:20, 17 June 2022
૩૭.ઊંઘી ગયા છે ટેવભર્યા રે ઊંઘણશી
લાભશંકર ઠાકર
ઊંઘી ગયા છે ટેવભર્યા રે ઊંઘણશી
ભાષામાં ઊંઘ્યા છે લઈને આશાઓ મધમીઠી રે, ઊંઘણશી.
તડકામાં સોનેરી રસ્તે ચહલપહલ ઘનઘેરી ઊંચકી
ઉપર નીચે આગળ પાછળ સડસડાટમાં
તનમાં મનમાં અવળ સવળ અંધારા વનમાં
દોડે છે હણહણતી લઈને ઇચ્છાઓ અણદીઠી રે, ઊંઘણશી.
વાતચીત કરતા પડછાયા
સાવ સમીપની નિત્ય પરિચિત શૈશવની અંધારસુંવાળી
સ્પર્શગલી વાંકીચૂકીમાં
બચ બચ બચ તત્પરતા અડતાં, સ્પર્શ ઊઘડતાં
અપારદર્શક એકાંતોમાં
ચસ ચસ ચૂસતા તગ તગ રંગ મજીઠી રે, ઊંઘણશી.
સદીઓના ઓળાઓ અમૃત
રેબઝેબ ભીડોમાં સંકુલ અર્થછાંયડે ઇતિહાસોના, ઉભડક બેસી
કલોઝઅપમાં ચોળે છે,
અર્ધનગ્ન ભાષાના અંગે – શ્વેત શ્યામમાં –
તડકાતી પીત પીઠી રે, ઊંઘણશી.
ઊંઘી ગયા છે ટેવભર્યા રે ઊંઘણશી
ભાષામાં ઊંઘ્યા છે લઈને આશાઓ મધમીઠી રે, ઊંઘણશી.
(ટેવ, ૨૦૦1, પૃ. 1)