કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – શૂન્ય પાલનપુરી/૧૫. સિતારી જોઈને

Revision as of 06:25, 14 November 2022 by KhyatiJoshi (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૧૫. સિતારી જોઈને| }} <poem> રૂપ જોઉં છું જગતને રૂપધારી જોઈને; ઓળખી લઉં છું ચિતારો ચિત્રકારી જોઈને. સ્વાશ્રયી વન-પુષ્પને આપું છું દિલથી ધન્યવાદ! રોજ લૂંટાતી પરાધીન પુષ્પ-ક્યારી જ...")
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
૧૫. સિતારી જોઈને


રૂપ જોઉં છું જગતને રૂપધારી જોઈને;
ઓળખી લઉં છું ચિતારો ચિત્રકારી જોઈને.

સ્વાશ્રયી વન-પુષ્પને આપું છું દિલથી ધન્યવાદ!
રોજ લૂંટાતી પરાધીન પુષ્પ-ક્યારી જોઈને.

રહી શકી ખામોશ ના સાચા કલાધરની તલપ;
આંગળી તડપી ઊઠી સૂની સિતારી જોઈને.

ધૂમ્રના ગોટા વિના ઊંચે કશું જોયું નહિ!
ઉન્નતિ મૂંઝાય છે દૃષ્ટિ અમારી જોઈને.

ચાંપતા લેવા ઉપાયો, આગ ચાંપે છે દિલે;
આંખનું પણ દિલ દ્રવે છે, દર્દકારી જોઈને.

શૂન્ય જે માથું ઉઠાવે મોતથી એ શું ડરે?
જોઈ લીધું એક બુદ્બુદની ખુમારી જોઈને.

(શૂન્યનો વૈભવ, પૃ. ૧૭૬)