કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – હરિકૃષ્ણ પાઠક/૪૬. એવું અમથું ક્યારેક


૪૬. એવું અમથું ક્યારેક

એવું અમથું ક્યારેક કોક સાંભરે
આકાશે હોય નહિ વાદળીની રેખ
નહીં મોરલાની ગ્હેક, નહીં માટીની મ્હેક;
ક્યાંક શીતળ પવનનીયે લ્હેરખીયે ન્હોય
– એમાં વાછટનો વ્હેમ સ્હેજ જાગેઃ
કોક વરસી રહ્યું છે એમ લાગે;
ને બારીએથી જોઉં તો નેવલાં ઝરે!
એવું અમથું ક્યારેક કોક સાંભરે…
સૂની અગાશીમાં સૂનમૂન બેઠો કે ઓરડામાં પેઠો;
કે મેડીએ ચડીને પછી ઊતરતો હેઠો…
હોય આંગણ ખાલી ને વળી ફળિયું ખાલી
સાવ શેરી ખાલી ને એમાં સૂની આ વાટ જાય ચાલી;
ત્યાં ઓચિંતા ઘૂઘરા ઘમકે
– ને ભીતર કો’ ઠમકેઃ અમલ ઘેનઘેરા ચડે!
એવું અમથું ક્યારેક કોક સાંભરે!
(જળમાં લખવાં નામ, પૃ. ૨૭૧)