ગુજરાતી કાવ્યસંપદા – ઉમાશંકરવિશેષ/ધારાવસ્ત્ર: Difference between revisions

Latest revision as of 05:25, 5 January 2023

ધારાવસ્ત્ર

કોઈ ઝપાટાભેર ચાલ્યું જાય,
ક્યાંથી, અચાનક…
સૂર્ય પણ જાણે
ક્ષણ હડસેલાઈ જાય.
ધડાક બારણાં ભિડાય.

આકાશમાં ફરફરતું ધારાવસ્ત્ર
સૃષ્ટિને લેતું ઝપટમાં
ઓ…પણે લહેરાય.
પૃથ્વી-રોપ્યાં વૃક્ષ એને ઝાલવા
મથ્યાં કરે — વ્યર્થ હાથ વીંઝ્યાં કરે.

૧૯૭૯
(સમગ્ર કવિતા, બીજી આ., ૧૯૯૮, પૃ. ૭૪૯)

←

એક પંખીને કંઈક —

સીમ અને ઘર

→

@@ Line 1: / Line 1: @@
 {{SetTitle}}
-{{Heading|સીમ અને ઘર |}}
+{{Heading|ધારાવસ્ત્ર|}}
 <poem>
-હજીય લીલીછમ સીમ બાકી,
+કોઈ ઝપાટાભેર ચાલ્યું જાય,
-કેમે ન ખૂટે, ભરપેટ ખાધી.
+ક્યાંથી, અચાનક…
-અલોપ થાશે હમણાં નિશામાં,
+સૂર્ય પણ જાણે
-ચાલ્યાં ધણો સૌ ઘરની દિશામાં.
+ક્ષણ હડસેલાઈ જાય.
+ધડાક બારણાં ભિડાય.
-બપોરવેળા વડલા તળે ત્યાં
+આકાશમાં ફરફરતું ધારાવસ્ત્ર
-વાગોળતાં, ઝોકુંય ખાઈ લેતાં,
+સૃષ્ટિને લેતું ઝપટમાં
-અસીમ શી શાંતિ હસી રહી હતી,
+ઓ…પણે લહેરાય.
-નસે નસે સીમ ધસી રહી હતી.
+પૃથ્વી-રોપ્યાં વૃક્ષ એને ઝાલવા
+મથ્યાં કરે — વ્યર્થ હાથ વીંઝ્યાં કરે.
-ઘરે ગમાણે બમણે બગાઈઓ,
-ને ભૂખની ઊઘડતી જ ખાઈઓ,
-અંધારું આંખો મહીં મેંશ ઘૂંટે. —
-બંધાઈ, જૈને ઘડી માંહીં ખૂંટે.
-જ્યાં આંચળોમાં મુખ નાખ્યું વાછડે,
-સારીય તે સીમનું હીર ત્યાં દડે.
 </poem>
-{{Right|૧૯૭૯}}
+{{Right|૧૯૭૯}}<br>
 {{Right|(સમગ્ર કવિતા, બીજી આ., ૧૯૯૮, પૃ. ૭૪૯)}}
 <br>